"DMA's interoperability is against fundamental rights" claims Apple. The FSFE disagrees. If you also think interoperability is key for software freedom, support us!

GPLv3 logo

Κείμενο του Richard Stallman για την GPLv3 στις Βρυξέλλες, Βέλγιο· 1η Απριλίου 2007

Το κείμενο εκδόθηκε στις 4 Απριλίου 2007. Ιστορικό και σχετικά έγγραφα:

Ευχαριστίες για την ηχογράφηση στον Sean Daly. Κείμενο από τον Ciarán O'Riordan. Παρακαλούμε υποστηρίξτε εργασίες όπως αυτήν συμμετέχοντας στην Κοινότητα του FSFE, δωρίζοντας στο FSFE, και ενθαρρύνοντας άλλους να πράξουν το ίδιο. Η ομιλία έγινε στα Αγγλικά.

Περιεχόμενα

  1. Τι είναι το Ελεύθερο Λογισμικό;
  2. Το πρόγραμμα GNU
  3. Άδειες χρήσης Ελεύθερου Λογισμικού
  4. Διεθνοποίηση
  5. Tivo-ποίηση
  6. Tivo-ποίηση - τα όρια στο προσχέδιο 3
  7. Το ξεφούσκωμα των EUCD και DMCA
  8. Novell, Microsoft και διπλώματα ευρεσιτεχνίας
  9. Τερματισμός
  10. Τυποποίηση των πρόσθετων παραχωρήσεων
  11. BitTorrent
  12. Ανταπόδοση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και η άδεια χρήσης Apache
  13. Η παρενθετική, ληξιπρόθεσμη διάταξη

Η Παρουσίαση

Richard Stallman speaking

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Τι είναι το Ελεύθερο Λογισμικό;]

Για να κατανοήσετε την GNU Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης, πρώτα πρέπει να κατανοήσετε τι σημαίνει ελεύθερο λογισμικό. Ελεύθερο Λογισμικό σημαίνει λογισμικό το οποίο σέβεται την ελευθερία των χρηστών. Λογισμικό το οποίο δεν είναι ελεύθερο είναι ιδιοκτησιακό λογισμικό. Μη-ελεύθερο λογισμικό, λογισμικό που καθιστά τον χρήστη υποτελή, διανέμεται από ένα κοινωνικό σύστημα το οποίο κρατάει τους χρήστες διαιρεμένους και αβοήθητους. Διαιρεμένους επειδή για κάθε χρήστη είναι απαγορευμένο να μοιράζεται το πρόγραμμα με οποιονδήποτε άλλον και αβοήθητους επειδή οι χρήστες δεν διαθέτουν τον πηγαίο κώδικα, άρα δεν μπορούν να τον αλλάξουν, δεν έχουν έλεγχο σε αυτόν και δεν μπορούν ούτε να επαληθεύσουν με ανεξάρτητο τρόπο τι αυτός κάνει στην πραγματικότητα. Μπορεί να περιέχει κακόβουλα χαρακτηριστικά, πολύ συχνά αυτό ισχύει, και οι χρήστες ίσως να μην μπορούν ούτε να ξεχωρίσουν ποια είναι αυτά.

Το Ελεύθερο Λογισμικό σέβεται την ελευθερία των χρηστών. Για αυτό είναι σημαντικό όταν λέμε ελεύθερο λογισμικό, να μιλάμε για ελευθερία, όχι για τιμή αγοράς, δεν εννοούμε δωρεάν λογισμικό. Δεν είναι καθόλου ζήτημα αγοραίας τιμής, η τιμή είναι απλά μια λεπτομέρεια. Μια δευτερεύουσα λεπτομέρεια, όχι ένα δεοντολογικό ζήτημα. Για να κατανοήσετε σωστά τον όρο Ελεύθερο Λογισμικό, σκεφτείτε με όρους της ελευθερίας του λόγου, όχι της δωρεάν μπύρας.

Ειδικότερα, Ελεύθερο Λογισμικό σημαίνει ότι ο χρήστης έχει τέσσερις βασικές ελευθερίες:

Καθεμία από αυτές τις ελευθερίες είναι η ελευθερία να κάνετε κάτι αν το θελήσετε, όποτε το θελήσετε. Δεν είναι υποχρέωση, δεν είναι απαίτηση. Δεν σας ζητείται να εκτελέσετε το πρόγραμμα. Δεν σας ζητείται να το μελετήσετε ή να το αλλάξετε. Δεν σας ζητείται να διανείμετε πιστά αντίγραφα. Και δεν σας ζητείται να εκδόσετε τροποποιημένες εκδόσεις. Αλλά, είστε ελεύθεροι να τα κάνετε όλα αυτά, αν το θελήσετε.

Αν αυτή ήταν μια ομιλία εισαγωγής στο Ελεύθερο Λογισμικό θα εξηγούσα τους λόγους για τους οποίους αυτές οι ελευθερίες είναι ουσιαστικές, αλλά σε αυτή τη σύντομη εισαγωγή είμαι αναγκασμένος να το παραλείψω αυτό. Είναι αρκετό να ειπωθεί ότι αν ένα πρόγραμμα σέβεται αυτές τις τέσσερις ελευθερίες, τότε το κοινωνικό σύστημα της διανομής και χρήσης του είναι ένα ηθικό σύστημα. Το οποίο σημαίνει ότι τουλάχιστο από αυτή την άποψη, το λογισμικό είναι δεοντολογικά νόμιμο. Αλλά αν μία από αυτές τις ελευθερίες λείπει, τότε το πρόγραμμα είναι ιδιοκτησιακό πρόγραμμα, που σημαίνει ότι το κοινωνικό σύστημα της διανομής και χρήσης του είναι αντιδεοντολογικό και ανεξάρτητα από το τι κάνει το πρόγραμμα δεν θα έπρεπε να διανέμεται έτσι.

Η ανάπτυξη ενός μη-ελεύθερου προγράμματος δεν είναι συμβολή στην κοινωνία. Είναι μια επίθεση εναντίον της ελευθερίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Τέτοιες επιθέσεις πρέπει να αποθαρρύνονται και ελπίζω να δω την ημέρα όταν δεν θα υπάρχουν πια. Αυτός είναι ο στόχος του κινήματος του ελεύθερου λογισμικού· ότι όλοι οι χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών θα πρέπει να έχουν αυτές τις τέσσερις ελευθερίες, για όλο το λογισμικό που χρησιμοποιούν. Ότι δεν θα πρέπει πια οι χρήστες να γίνονται υποτελείς, μέσα από το λογισμικό που τρέχουν.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Το πρόγραμμα GNU]

Για να προκαλέσω αυτόν το στόχο, ή τουλάχιστο για να ξεκινήσω, το 1984 άρχισα να αναπτύσσω ένα λειτουργικό σύστημα του οποίου ο σκοπός ήταν να είναι εντελώς Ελεύθερο Λογισμικό. Ονομάζεται GNU, το οποίο είναι ένα αναδρομικό ακρωνύμιο για να δηλώσει ότι "GNU's Not Unix". Αυτό το σύστημα είναι, μιλώντας τεχνικά, συμβατό με το Unix, αλλά το πιο σημαντικό για αυτό είναι ότι δεν είναι Unix. Γιατί το Unix είναι ιδιοκτησιακό λογισμικό και το GNU, επειδή δεν είναι Unix, μπορεί να γίνει ελεύθερο από εμάς, τους προγραμματιστές του και αυτό είναι όλο το νόημα - να σας δώσουμε ένα λειτουργικό σύστημα το οποίο μπορείτε να εκτελείτε χωρίς να εκχωρείτε την ελευθερία σας σε κανέναν.

Σήμερα υπάρχουν δεκάδες εκατομμυρίων, ίσως εκατό εκατομμύρια χρήστες κάποιας παραλλαγής του συστήματος GNU. Οι πιο πολλοί από αυτούς δεν γνωρίζουν ότι είναι μια παραλλαγή του συστήματος GNU γιατί νομίζουν ότι είναι Linux. Το Linux είναι στην πραγματικότητα ένα από τα συστατικά του συστήματος που χρησιμοποιούν. Ένα συστατικό που κάνει μια ουσιαστική δουλειά και αναπτύχθηκε το 1991, και απελευθερώθηκε από τον προγραμματιστή του το 1992. Το σύστημα GNU συν το Linux, το οποίο είναι το πρόγραμμα το οποίο ονομάζουμε πυρήνα έδωσε ένα πλήρως ελεύθερο λειτουργικό σύστημα το 1992. Με τον συνδυασμό του GNU συν το Linux έγινε δυνατή για πρώτη φορά η ελεύθερη χρήση ενός συμβατού προσωπικού υπολογιστή.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Άδειες χρήσης Ελεύθερου Λογισμικού]

Το Linux απελευθερώθηκε με την επανέκδοσή του κάτω από την GNU Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης. Η GNU Γενική Άδεια Δημόσιας Χρήσης (GNU GPL) είναι η άδεια χρήσης Ελεύθερου Λογισμικού την οποία έγραψα για να χρησιμοποιηθεί στις συστατικές ενότητες του συστήματος GNU. Όταν γράψαμε αυτές τις ενότητες, τις κάναμε Ελεύθερο Λογισμικό εκδίδοντάς τις με την GNU GPL.

Αλλά τι σημαίνει αυτό; Ένα πρόγραμμα νομικά θεωρείται συγγραφικό έργο και υπόκειται σε καθεστώς πνευματικών δικαιωμάτων. Ο,τιδήποτε γράφετε είναι αυτόματα πνευματικό δικαίωμα - το οποίο είναι κατά κάποιο τρόπο μια παράλογη νομοθεσία, αλλά έτσι είναι - και η νομοθεσία για τα πνευματικά δικαιώματα, εξ ορισμού, απαγορεύει την αντιγραφή, διανομή και τροποποίηση ενός έργου. Άρα, πώς κάποιο πρόγραμμα μπορεί ποτέ να είναι ελεύθερο λογισμικό; Ο μόνος τρόπος είναι αν οι κάτοχοι των δικαιωμάτων θέσουν μια σημείωση που να λέει στους χρήστες "έχετε τις τέσσερις ελευθερίες, γιατί δεν έχουμε αντίρρηση". Αυτή η σημείωση είναι μια άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού. Οποιαδήποτε σημείωση έχει αυτό το αποτέλεσμα είναι μια άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού.

Υπάρχουν στην πραγματικότητα δεκάδες διαφορετικές άδειες χρήσης ελεύθερου λογισμικού αλλά η GNU GPL είναι η πιο δημοφιλής. Χρησιμοποιείται περίπου με το 70% όλων των πακέτων ελεύθερου λογισμικού. Η κύρια διαφορά ανάμεσα στην GNU GPL και τις περισσότερες άδειες χρήσης Ελεύθερου Λογισμικού είναι ότι η GNU GPL είναι μια copyleft άδεια χρήσης.

Το Copyleft είναι μία τεχνική που έχω εφεύρει, ένας τρόπος να χρησιμοποιείται η νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων για να υπερασπιστεί την ελευθερία άλλων ανθρώπων. Για να υπάρξει μια άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού, αυτή πρέπει να αναγνωρίζει τις τέσσερις ελευθερίες, αν αποκτήσετε ένα πρόγραμμα κάτω από οποιαδήποτε άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού, έχετε τις τέσσερις ελευθερίες. Η άδεια χρήσης σας τις δίνει. Και αυτές περιλαμβάνουν την ελευθερία αριθμός τρία, την ελευθερία να διανέμετε αντίγραφα τροποποιημένων εκδόσεων και την ελευθερία αριθμός δύο, την ελευθερία να διανέμετε αντίγραφα χωρίς τροποποιήσεις, αλλά όταν το κάνετε αυτό, όταν διανέμετε αυτά τα αντίγραφα, οι παραλήπτες τους θα έχουν τις τέσσερις ελευθερίες;

Ίσως ναι ίσως όχι, εξαρτάται από το πώς το κάνετε. Για παράδειγμα, ακόμη και το 1984, μπορούσα να δω τον κίνδυνο πιθανής διανομής ενός δυαδικού εκτελέσιμου αρχείου χωρίς να παρέχεται ο πηγαίος κώδικας και αυτή η πράξη θα στερούσε από τους επόμενους παραλήπτες την ελευθερία αριθμός ένα. Την ελευθερία να μελετούν τον πηγαίο κώδικα και να τον αλλάζουν ώστε το πρόγραμμα να κάνει αυτό που επιθυμούν.

Έτσι αν θα μπορούσατε να διανείμετε αντίγραφα χωρίς τον πηγαίο κώδικα, οι παραλήπτες δεν θα το έπαιρναν από εσάς και δεν θα είχαν τις τέσσερις ελευθερίες. Όχι όλες.

Κάτι άλλο που πιθανόν θα κάνατε είναι να θέσετε πρόσθετους περιορισμούς. Κατά τη διανομή, ίσως θα θέτατε μία διαφορετική άδεια χρήσης και αυτή η άδεια χρήσης ίσως να ήταν περιοριστική, ίσως να μην σεβόταν τις τέσσερις ελευθερίες των άλλων. Αν θα μπορούσατε να το κάνετε αυτό, όσοι λάμβαναν το πρόγραμμα από εσάς δεν θα είχαν Ελεύθερο Λογισμικό. Πολλές άδειες χρήσης Ελεύθερου Λογισμικού επιτρέπουν αυτά τα πράγματα, άρα σέβονται τις τέσσερις ελευθερίες, αλλά δεν τις υπερασπίζονται. Κάποιος μεσάζων θα μπορούσε να απαλείψει την ελευθερία από το πρόγραμμα και να σου το μεταβιβάσει και θα είχες τον κώδικα αλλά όχι την ελευθερία. Ίσως απλά να έπαιρνες ένα δυαδικό εκτελέσιμο, ή το εκτελέσιμο με μια άδεια χρήσης που να λέει ότι δεν επιτρέπεται η αντιγραφή. Ή θα μπορούσες να λάβεις τον πηγαίο κώδικα, αλλά θα έλεγε ότι δεν μπορείς να τον αντιγράψεις. Διάφορα πράγματα μπορούν να συμβούν τα οποία να καταλήξουν στο να μην αποκτήσεις Ελεύθερο Λογισμικό.

Ο στόχος μου, κατά την ανάπτυξη του λειτουργικού συστήματος GNU, ήταν ειδικά η απόδοση ελευθερίας σε όλους τους χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αν ήταν πιθανό για τους μεσάζοντες να κάνουν το λογισμικό μη-ελεύθερο - αν, για παράδειγμα, τροποποιώντας το, είχαν μια δικαιολογία για να κάνουν το λογισμικό μη-ελεύθερο, ο στόχος θα είχε ηττηθεί. Θα είχαμε αποτύχει να παρέχουμε ελευθερία στους χρήστες.

Έτσι σχεδίασα μια άδεια χρήσης Ελεύθερου Λογισμικού ειδικά για να εξασφαλίσω ότι οποιοσδήποτε λαμβάνει οποιαδήποτε έκδοση του προγράμματος το λαμβάνει ως ελεύθερο λογισμικό, με τις τέσσερις ελευθερίες. Η έκδοση ένα της GNU GPL, η οποία δημοσιεύτηκε το 1989, είχε σχεδιαστεί για να εμποδίσει τα δύο είδη επιθέσεων που μόλις σας περιέγραψα.

Η μία είναι: μη διανείμεις τον πηγαίο κώδικα, εξέδωσε μόνο ένα δυαδικό εκτελέσιμο. Λοιπόν, η έκδοση ένα της GPL διατύπωσε ότι ένας όρος διανομής δυαδικών εκτελέσιμων αρχείων στους παραλήπτες ήταν επίσης η διαθεσιμότητα σε αυτούς του πηγαίου κώδικα. Αυτός ο όρος εμπόδισε την πρώτη επίθεση.

Η άλλη επίθεση ήταν να τεθούν πρόσθετοι όροι αδειοδότησης, αλλάζοντας την άδεια χρήσης. Λοιπόν, η έκδοση ένα της GPL διατύπωσε ότι έχετε δικαίωμα διανομής αντιγράφων αλλά αυτή η διανομή πρέπει να γίνει κάτω από αυτή την άδεια χρήσης, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Με οποιονδήποτε άλλο τρόπο δεν έχετε δικαίωμα διανομής. Άρα, όχι στις πρόσθετες απαιτήσεις. Όχι στην απάλειψη απαιτήσεων που προστατεύουν την ελευθερία των ανθρώπων. Κάθε αντίγραφο το οποίο λαμβάνεται από οποιονδήποτε, νομικά πρέπει να διανέμεται κάτω από την ίδια άδεια χρήσης: την GNU GPL.

Το 1991, δημοσίευσα την έκδοση δύο της GNU GPL, και έτσι εμποδίστηκε άλλη μια πιθανή μέθοδος επίθεσης στην ελευθερία των χρηστών. Μια μέθοδος την οποία δεν γνώριζα το 1989 αλλά την οποία συνειδητοποίησα αργότερα. Είναι αυτή με την οποία ένας κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας θα μπορούσε να κάνει αγωγή σε έναν αναδιανομέα και κατά τη διευθέτηση ο αναδιανομέας να συμφωνήσει ότι "όταν αναδιανέμουμε αυτό το πρόγραμμα, θα θέσουμε ορισμένους περιορισμούς στους χρήστες".

Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για αυτό; Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας λογισμικού είναι μέσα προσβολής που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Επιτίθενται στην ελευθερία των χρηστών ηλεκτρονικών υπολογιστών, σαμποτάρουν την ανάπτυξη λογισμικού, είναι καλά μόνο για τα πολυεθνικά μονοπώλια. Είναι αυτά τα μονοπώλια που ασκούν πιέσεις για αυτά, με τη βοήθεια της υπάκουης κυβέρνησής τους στην Ουάσιγκτον.

Το γεγονός είναι ότι, σε χώρες αρκετά ηλίθιες για να εγκρίνουν πατέντες λογισμικού, ένας κάτοχος πατέντας μπορεί να σταματήσει τη διανομή οποιουδήποτε προγράμματος το οποίο υλοποιεί την πατενταρισμένη ιδέα και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να κάνουμε στην άδεια χρήσης του προγράμματος για να το εμποδίσουμε να συνθλιβεί με αυτό τον τρόπο. Επειδή η άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού είναι απλά ένα δικαίωμα χρήσης κατοχυρωμένης εργασίας κατόχου πνευματικού δικαιώματος, δεν συναρτάται με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας κάποιου τρίτου.

Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε έναν κάτοχο πατέντας να σκοτώσει το πρόγραμμα, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε ότι το πρόγραμμα θα σωθεί από μια μοίρα χειρότερη από θάνατο, δηλαδή, να γίνει μη-ελεύθερο, να μετατραπεί σε ένα όργανο δουλείας. Είναι καλύτερα για το λογισμικό μας να σταματήσει να υπάρχει, τουλάχιστο για 20 χρόνια, όσο η διάρκεια μιας πατέντας, από το να γίνει όργανο υποτέλειας. Και αυτό βρήκα έναν τρόπο να το αντιμετωπίσω. Έτσι στην έκδοση δύο της GPL, η ενότητα επτά λέει ότι αν κάποιοι όροι σας επιβάλλονται ή συμφωνήσετε σε οποιουσδήποτε όρους σας απαγορεύουν να διανέμετε το πρόγραμμα με όλες τις ελευθερίες που εκχωρεί η GPL, τότε δεν μπορείτε να το διανέμετε καθόλου.

Έτσι όποιος προσπαθήσει να σας κάνει αγωγή ή να σας απειλήσει και προσπαθήσει να έρθει σε συμβιβασμό με έναν τρόπο που θα μετέτρεπε το πρόγραμμα σε όργανο υποτέλειας, θα ανακαλύψει ότι το μόνο που κατόρθωσε είναι να το σκοτώσει. ...με το οποίο, τουλάχιστο για το πρόγραμμα, αποφεύγεται μια μοίρα χειρότερη από θάνατο. Και στην πραγματικότητα, αυτό δίνει στη δική μας κοινότητα ένα ορισμένο μέτρο ασφάλειας γιατί πολύ συχνά ο κάτοχος πατέντας δεν θα βρει ιδιαίτερο πλεονέκτημα στο να σκοτώσει το πρόγραμμα. Από την άλλη, αν η πατέντα το καθιστούσε στην πράξη μη-ελεύθερο και χρέωνε για το δικαίωμα εκτέλεσης, αυτό θα ήταν επικερδές. Άρα αν ο κάτοχος της πατέντας θα μπορούσε να προξενήσει μια μοίρα χειρότερη από θάνατο, αυτό θα ήταν πιο δελεαστικό από απλά να το σκοτώσει. Έτσι στην πράξη μειώνουμε τις πιθανότητες να συμβεί κάτι κακό, μένοντας ανυποχώρητοι.

Η έκδοση δύο της GPL χρησιμοποιείται τα τελευταία δεκαέξι χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια είδαμε διάφορους λόγους για να την αλλάξουμε. Δυο χρόνια πριν, αποφασίσαμε ότι ήταν καιρός να αρχίσουμε να εργαζόμαστε σοβαρά πάνω σε αυτήν και να παρουσιάσουμε μια νέα έκδοση. Διαπιστώσαμε ότι θα έπαιρνε χρόνο. Δαπάνησα πολλούς μήνες εργασίας για την έκδοση τρία της GPL το 2005, για να προετοιμαστεί το πρώτο προσχέδιο το οποίο ανακοινώθηκε τον Ιανουάριο του 2006.

Έχουμε μόλις δημοσιεύσει το τρίτο προσχέδιο διαλόγου και αποφασίσαμε να περιμένουμε για εξήντα ημέρες και μετά να προετοιμάσουμε ό,τι ελπίζουμε ότι θα είναι το προσχέδιο για τα τελευταία σχόλια πριν το τελικό.

Λοιπόν τι αλλαγές κάναμε;

Ο κόσμος συχνά ζητάει μια απλή περίληψη αυτών των αλλαγών, αλλά αυτή δεν μπορεί να γίνει και ο λόγος είναι ότι οι αλλαγές είναι όλες σε ειδικά σημεία γιατί η βασική ιδέα είναι η ίδια: η υπεράσπιση της ελευθερίας για όλους τους χρήστες. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Άρα όλες οι αλλαγές είναι σε ειδικές περιοχές και σε λεπτομέρειες. Θα σας πω για τις πιο σημαντικές. Μια από αυτές είναι η διεθνοποίηση.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Διεθνοποίηση]

Έχουμε αλλάξει τη διατύπωση για να αποφύγουμε ορισμένους όρους η σημασία των οποίων ποικίλλει ανάμεσα στις χώρες περισσότερο από ό,τι είναι αναγκαίο. Όροι όπως, "διανέμω". Στην έκδοση τρία της GPL, δεν θα χρησιμοποιήσουμε τη λέξη "διανέμω". Έχουμε διατυπώσει δύο νέους όρους και τους έχουμε ορίσει με τρόπους που δίνουν αποτελέσματα σε διεθνές επίπεδο όσο το δυνατό πιο ομοιόμορφα. Ο πρώτος όρος είναι "διαδίδω". Αυτός σημαίνει βασικά αντιγράφω, ή ο,τιδήποτε παρόμοιο που απαιτεί παραχώρηση δικαιώματος σύμφωνα με τη νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Ο,τιδήποτε εκτός της τροποποίησης αντιγράφου ή της εκτέλεσής του αφορά τη διάδοση. Και μετά ο δεύτερος όρος είναι "μεταβιβάζω". Το "μεταβιβάζω" βασικά αντικαθιστά το "διανέμω σε άλλους" αλλά δεν διατυπώνεται σε όρους της λέξης "διανέμω", διατυπώνεται σε όρους του διαδίδω με τέτοιον τρόπο ώστε άλλοι να μπορούν να αποκτούν αντίγραφα. Έτσι αποφεύγουμε τη λέξη "διανομή", και τότε στο μεγαλύτερο μέρος της άδειας χρήσης θέτουμε έννοιες για τη διάδοση ενός έργου και έννοιες για τη μεταβίβαση ενός έργου. Και με αυτό τον τρόπο οι παραγόμενες συνθήκες είναι παγκόσμια ομοιόμορφες κατά το δυνατό. Τώρα, δεν θα είναι ποτέ εντελώς ομοιόμορφες, όσο κάποιες λεπτομέρειες στο νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων διαφέρουν.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Tivo-ποίηση]

Μια άλλη σημαντική αλλαγή συνίσταται σε μια νέα μορφή επίθεσης στην ελευθερία των χρηστών την οποία παρατηρήσαμε τα τελευταία χρόνια. Ονομάζεται tivo-ποίηση. Αυτή είναι η πρακτική σχεδιασμού ενός μηχανήματος ώστε αν ο χρήστης εγκαταστήσει μια τροποποιημένη έκδοση ενός προγράμματος, το μηχάνημα να αρνείται να το εκτελέσει.

Ονομάστηκε έτσι από το πρώτο προϊόν που άκουσα ότι το έκανε αυτό, το οποίο καλείται Tivo. Το Tivo περιέχει Ελεύθερο Λογισμικό σύμφωνα με την έκδοση δύο και παρέχουν τον πηγαίο κώδικα, άρα ο χρήστης του Tivo μπορεί να τροποποιήσει το πρόγραμμα και να το μεταφράσει σε γλώσσα μηχανής και να εγκαταστήσει την τροποποιημένη έκδοση στο μηχάνημά του και τότε το μηχάνημα δεν θα το τρέξει καθόλου γιατί διαπιστώνει ότι πρόκειται για μια τροποποιημένη έκδοση. Αυτό σημαίνει με μια επιφανειακή ανάγνωση ότι ο χρήστης έχει την ελευθερία αριθμός ένα, αλλά στ' αλήθεια, σε πραγματικούς όρους αυτή η ελευθερία έχει αφαιρεθεί, έχει μετατραπεί σε απάτη. Και αυτό συμβαίνει συστηματικά, και γίνεται μια συστηματική απειλή για την ελευθερία των χρηστών. Έτσι αποφασίσαμε να το εμποδίσουμε αυτό και ο τρόπος που το εμποδίζουμε αποτελεί μέρος των όρων για τη διανομή δυαδικών εκτελέσιμων αρχείων, λέμε ότι αν το διανείμεις με, ή το χρησιμοποιήσεις σε ένα ορισμένο προϊόν, τότε πρέπει να παρέχεις ο,τιδήποτε ο χρήστης χρειάζεται για να εγκαταστήσει τη δική του τροποποιημένη έκδοση η οποία να μπορεί να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, εκτός αν οι αλλαγές του χρήστη στον κώδικα, αλλάζουν τη λειτουργία του προγράμματος. Αλλά το θέμα είναι ότι όχι μόνο ο χρήστης να μπορεί να το εγκαταστήσει και να μπορεί να το εκτελέσει, αλλά πρέπει και να μπορεί να κάνει την ίδια δουλειά παρά το γεγονός ότι ο κώδικας έχει τροποποιηθεί.

Το απλό γεγονός ότι η επισήμανση του τροποποιημένου προγράμματος εμποδίζει το πρόγραμμα να κάνει την ίδια δουλειά, είναι επίσης παραβίαση, σημαίνει ότι οι πληροφορίες εγκατάστασης είναι ανεπαρκείς και αυτό είναι που συμβαίνει με το σχήμα της Microsoft που λεγόταν Palladium. Η ιδέα ήταν ότι τα αρχεία θα ήταν κρυπτογραφημένα ώστε μόνο ένα ειδικό πρόγραμμα θα μπορούσε να τα διαβάσει. Αν αποκτήσετε τον πηγαίο κώδικα αυτού του προγράμματος και τον τροποποιήσετε και τον μεταφράσετε σε γλώσσα μηχανής, το άθροισμα ελέγχου της έκδοσής σας θα ήταν διαφορετικό. Άρα η έκδοσή σας δεν θα μπορούσε να διαβάσει τα κρυπτογραφημένα αρχεία της πρωτότυπης έκδοσης. Και η πρωτότυπη έκδοση δεν θα μπορούσε να διαβάσει αρχεία κρυπτογραφημένα για την δική σας έκδοση πέρα του ότι δεν υπάρχει κανένα. Θα προφασίζονταν ότι αυτή είναι μόνο μια συμμετρική κατάσταση και ότι δεν έχουν κάνει τίποτα για να σας πλήξουν, αλλά οι δικές μας συνθήκες λένε ότι πρέπει να σας δώσουν ό,τι απαιτείται ώστε η τροποποιημένη σας έκδοση να κάνει την ίδια δουλειά και το απλό γεγονός ότι έχει τροποποιηθεί μπορεί να το οδηγήσει σε αποτυχία να κάνει τη δουλειά.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Tivo-ποίηση - τα όρια στο προσχέδιο 3]

Στην έκδοση τρία αποφασίσαμε να περιορίσουμε κάπως αυτή την απαίτηση. Περιορίστηκε σε μια κατηγορία την οποία ονομάζουμε "προϊόντα για χρήστες", τα οποία περιλαμβάνουν καταναλωτικά προϊόντα και ο,τιδήποτε πρόκειται να κατασκευαστεί σε ένα σπίτι. Δεν περιλαμβάνονται προϊόντα ειδικά κατασκευασμένα για επιχειρήσεις τα οποία κανονικά δεν χρησιμοποιούνται καθόλου από καταναλωτές.

Ο λόγος που το κάναμε αυτό είναι επειδή ο μεγάλος κίνδυνος είναι στην περιοχή των προϊόντων για χρήστες και με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε τουλάχιστο να καταφέρουμε μια μερική συμφωνία με επιχειρήσεις οι οποίες τουλάχιστο ελπίζουμε να μπορέσουν να μας βοηθήσουν να θέσουμε οριστικά ένα τέλος σε αυτή την απειλή.

Τα προϊόντα που εφαρμόζουν tivo-πο[ιηση τυπικά το κάνουν γιατί υπάρχει κάποιο άλλο κακόβουλο χαρακτηριστικό στο προΙόν. Για παράδειγμα, το Tivo κατασκοπεύει τον χρήστη και εφαρμόζει Διαχείριση Ψηφιακών Περιορισμών. Για αυτό θέλουν να σας σταματήσουν από το να αλλάξετε το πρόγραμμα. Η Διαχείριση Ψηφιακών Περιορισμών είναι αντιδεοντολογική. Δεν θα έπρεπε να είναι ανεκτή για κανένα λόγο. Και η κατασκοπεία στον χρήστη είναι επίσης αντιδεοντολογική, αλλά δεν έχουμε θέσει κάτι στην GPL που να λέει ότι δεν μπορείτε να κάνετε το λογισμικό να κατασκοπεύει τον χρήστη ή ότι πρέπει να μπορεί αυτό να αντιγράφει πράγματα. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός σχετικά με τη λειτουργικότητα που μπορεί να έχει η τροποποιημένη έκδοση του προγράμματός σας.

Η απαίτηση αντι-tivo-ποίησης δεν σας περιορίζει από αυτή την άποψη. Μπορείτε να εφαρμόσετε τα πιο βρώμικα χαρακτηριστικά που μπορείτε να σκεφτείτε και να εκδόσετε μια τροποποιημένη έκδοση με αυτά τα βρώμικα χαρακτηριστικά. Εμείς μόνο προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ότι οι χρήστες που αποκτούν το πρόγραμμα από εσάς θα έχουν την ελευθερία να αφαιρέσουν αυτά τα ενοχλητικά χαρακτηριστικά και να προσθέσουν ό,τι χρήσιμα χαρακτηριστικά εσείς αφαιρέσατε. Θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να το τροποποιούν ακριβώς όπως εσείς είσασταν ελεύθερος να το τροποποιήσετε. Αυτό ακριβώς κάνουν οι διατάξεις αντι-tivo-ποίησης.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Το ξεφούσκωμα των EUCD και DMCA]

Έχουμε επίσης διατυπώσεις στην ενότητα τρία στην προσπάθεια να ανατρέψουμε άδικους νόμους όπως η Digital Millennium Copyright Act στις ΗΠΑ και η Οδηγία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων στην ΕΕ και οποιονδήποτε παρόμοιο νόμο που υλοποιεί αυτή την οδηγία του WIPO για το copyright - μια συνθήκη την οποία καμία κυβέρνηση που εκπροσωπεί τους πολίτες της δεν θα υπέγραφε ποτέ.

Πρόκειται για δύο παραγράφους. Μία που στοχεύει στην DMCA και παρόμοιους νόμους και μια άλλη που στοχεύει στην Οδηγία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων της ΕΕ, αλλά και οι δύο πετυχαίνουν τον ίδιο στόχο. Ο στόχος που επιτυγχάνεται είναι, αν κάποιος χρησιμοποιεί λογισμικό που καλύπτεται από την GPL ως μέρος ενός σχήματος κωδικοποίησης ή αποκωδικοποίησης κάποιων έργων, τότε έχει παραιτηθεί από κάθε δυνατότητα ισχυρισμού ότι κάποιο άλλο λογισμικό το οποίο αποκωδικοποιεί αυτά τα έργα αποτελεί παραβίαση αυτής της νομοθεσίας. Αυτός είναι απλά ένας τρόπος να εμποδιστεί η απαγόρευση στο διανεμημένο λογισμικό, ή σε τροποποιημένες εκδόσεις του ίδιου λογισμικού ή όχι, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εξασφαλίζουμε ότι αυτοί οι νόμοι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καταστείλλουν τις τροποποιημένες εκδόσεις τις οποίες κάποιοι μπορεί να θέλουν να τις διανείμουν σύμφωνα με την GPL.

[26:30]

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Novell, Microsoft και διπλώματα ευρεσιτεχνίας]

Υπάρχει άλλη μια μορφή επίθεσης στην ελευθερία του Ελεύθερου Λογισμικού την οποία ανακαλύψαμε τον περασμένο Νοέμβριο με τη συμφωνία Novell-Microsoft. Αυτό που συνέβη ήταν ότι η Novell έκλεισε μια συμφωνία με τη Microsoft σύμφωνα με την οποία η Novell πληρώνει για τη διανομή αντιγράφων λογισμικού που καλύπτονται από την GPL και η Microsoft δίνει στους πελάτες της Novell μια πολύ περιορισμένη άδεια χρήσης πατέντας υπό τον όρο ότι αυτοί δεν θα ασκήσουν πολλά από τα δικαιώματα που τους δίνει η GPL.

Αυτή είναι μια μεγάλη απειλή, έτσι την αντιμετωπίσαμε από δύο κατευθύνσεις. Η μία στοχεύει στο ρόλο της Microsoft σε αυτή τη συμφωνία. Λέμε: αν κλείσετε συμφωνία που θα μεριμνά για τη διανομή από τρίτους ενός προγράμματος που συνοδεύεται με την έκδοση τρία της GPL και παρέχετε οποιοδήποτε είδος άδειας χρήσης πατέντας σε οποιονδήποτε σε σχέση με αυτή τη διανομή, τότε αυτή η άδεια χρήσης πατέντας επεκτείνεται σε οποιονδήποτε αποκτά αυτή τη διανομή. Έτσι αν η Novell διανέμει λογισμικό που συνοδεύεται από την έκδοση τρία της GPL με αυτή τη συμφωνία, τότε αυτό επηρρεάζει τη Microsoft αφού μεριμνά για διανομές μέσα από αυτή τη συμφωνία.

Η άλλη παράγραφος, αυτές είναι και οι δύο στην ενότητα [11], στοχεύει στη συμφωνία από την πλευρά της Novell, η οποία παράγραφος λέει ότι αν διανέμετε το πρόγραμμα κάτω από μια διευθέτηση που κάνατε με κάποιον άλλο προκειμένου να ωφεληθείτε από υποσχέσεις για εξασφάλιση από πατέντες για τους πελάτες σας με έναν μεροληπτικό τρόπο, τότε έχετε παραβιάσει την άδεια χρήσης και χάνετε το δικαίωμα διανομής.

Αυτή η παράγραφος έχει στην πραγματικότητα κάποιες παραπάνω συνθήκες γιατί προσπαθούμε να αποφύγουμε να καλύψουμε ορισμένες άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα, υποθέστε ένα παράσιτο πατέντας, μια από αυτές τις εταιρίες που έχουν ένα μόνο αντικείμενο και αυτό είναι να τριγυρνάνε και να απειλούν το κόσμο με αγωγές σχετικά με πατέντες και να τους αναγκάζουν να πληρώνουν. Όταν αυτό συμβαίνει, οι επιχειρήσεις που δέχονται την επίθεση συχνά δεν έχουν επιλογή άλλη από το να πληρώσουν. Δεν θέλουμε να τους βάλουμε σε μια θέση παραβάτη της GPL εξ αποτελέσματος. Έτσι θέτουμε τον όρο: "αυτή η παράγραφος ισχύει μόνο αν ο κάτοχος πατέντας έχει επιχειρηματικό αντικείμενο τη διανομή λογισμικού". Τα παράσιτα πατεντών δεν έχουν τέτοιο αντικείμενο. Ως αποτέλεσμα, το θύμα του παράσιτου πατέντας, με αυτή τη παράγραφο, δεν γίνεται παραβάτης.

Επίσης κάναμε κάτι για να αποκλείσουμε την γενική αμοιβαία αδειοδότηση και διάφορες άλλες πρακτικές οι οποίες δεν είναι απειλητικές με τον ίδιο τρόπο.

[29:38]

Αυτή η ενότητα [11], στην οποία αυτές οι παράγραφοι περιλαμβάνονται, κάνει κάτι παραπάνω. Αποφασίσαμε στην έκδοση τρία της GPL ότι οι διανομείς θα πρέπει ρητά να παρέχουν άδειες χρήσης πατεντών όταν διανέμουν το λογισμικό. Το κάνουμε αυτό με δύο τρόπους. Όσοι συμβάλλουν στην ανάπτυξη του προγράμματος με οποιεσδήποτε αλλαγές σε αυτό, παρέχουν μια καταφατική άδεια χρήσης πατέντας σε όλη τη σειρά παραληπτών. Όσοι απλώς μεταβιβάζουν αντίγραφα, συμφωνούν να μην κάνουν αγωγές σε κανέναν από τη σειρά παραληπτών, διαφορετικά η άδεια χρήσης τους τερματίζεται.

Αυτό είναι ένα είδος συμβιβασμού που σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει πολλές εταιρίες να συμμετάσχουν στη διανομή και έτσι, ελπίζουμε, να καταστήσουν την κοινότητά μας κάπως ασφαλέστερη.

Σε προηγούμενες εκδόσεις της GPL, δεν είχαμε κανένα είδος άδειας χρήσης πατέντας που να δηλώνεται ρητά. Θεωρήσαμε δεδομένο ότι αν διανέμετε σε κάποιον ένα πρόγραμμα που συνοδεύεται από την GPL και λέτε ότι του επιτρέπεται να κάνει ορισμένα πράγματα, τότε δεν μπορείτε να του κάνετε αγωγή επειδή τα έκανε αυτά τα πράγματα. Και στις ΗΠΑ, αυτό ισχύει μέσα σε κάποια όρια, αλλά δεν ισχύει παντού. Οπότε αυτή είναι άλλη μία πτυχή της διεθνοποίησης - να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα οπουδήποτε στον κόσμο.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Τερματισμός]

Μια άλλη αλλαγή που έχουμε κάνει αφορά τον τερματισμό. Με την έκδοση δύο της GPL, αν παραβιάσετε την άδεια χρήσης, έχετε απωλέσει τα δικαιώματά σας να κάνετε ο,τιδήποτε με το πρόγραμμα. Και ο μόνος τρόπος να τα πάρετε πίσω είναι να πάτε σε όλους τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων και να παρακαλέσετε για συγχώρεση. Την οποία, στις περισσότερες των περιπτώσεων θα σας δώσουν, αν δείξετε ότι πρόκειται να ακολουθήσετε την άδεια χρήσης στο μέλλον, αλλά μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλοί κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων.

Αυτό θα μπορούσε να είναι μια γιγαντιαία ποσότητα εργασίας. Θα μπορούσε να είναι εντελώς ανέφικτο. Με την έκδοση τρία της GPL, η άδεια χρήσης σας δεν τερματίζεται αυτόματα. Αντίθετα, ο κάτοχος πνευματικού δικαιώματος μπορεί να σας ειδοποιήσει λέγοντας "σας προειδοποιώ" και μετά από αυτό το σημείο ο κάτοχος του δικαιώματος μπορεί να τερματίσει την άδεια χρήσης σας, αν το θελήσει. Αλλά δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Αντιθετα θα μπορούσε να σας συγχωρήσει αν δει ότι πρόκειται να συμμορφωθείτε.

Το αποτέλεσμα είναι, υποθέστε ότι κάνετε κάτι που παραβάζει την άδεια χρήσης και ότι διανέμετε μια πλήρη διανομή GNU/Linux με χιλιάδες προγράμματα μέσα σε αυτή και ότι αποτυγχάνετε να ακολουθήσετε τις απαιτήσεις. Και υποθέστε ότι δέκα κάτοχοι δικαιωμάτων επικοινωνούν μαζί σας και σας λένε ότι παραβιάσατε την άδεια χρήσης και λέτε "Ωπα, καλύτερα να το κάνω αυτό σωστά" και μετά περνάνε εξήντα ημέρες και ίσως, ας πούμε, πέντε ακόμη κάτοχοι δικαιωμάτων επικοινωνούν με εσάς στο διάστημα των εξήντα ημερών, τότε αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να τερματίσουν την άδεια χρήσης σας. Αλλά η ιδέα είναι ότι δείξατε σε αυτούς τους δεκαπέντε προγραμματιστές ότι συμμορφώνεστε τώρα και υπόσχεστε να συνεχίσετε έτσι. Και αυτοί λένε "Εντάξει, σας συγχωρούμε".

Δεν χρειάζεται να βρείτε όλους τους άλλους χιλιάδες κατόχους δικαιωμάτων και να τους ζητήσετε συγχώρεση. Άρα, όσο συνεχίζετε την πρακτική παραβίασης, όλοι οι κάτοχοι δικαιωμάτων μπορούν ακόμη να σας προειδοποιήσουν όταν φτάσει κάτι στα αυτιά τους, αλλά όταν σταματήσετε την παραβίαση της άδειας χρήσης, τότε έχουν εξήντα ακόμη ημέρες μέσα στις οποίες μπορούν να διαμαρτυρηθούν και μετά δεν θα μπορούν να το κάνουν. Άρα μόνο όσοι διαμαρτυρηθούν μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα είναι αυτοί τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσετε.

[34:00]

Επίσης θέσαμε μια αυτόματη περίοδο θεραπείας για παραβάτες πρώτης φοράς. Αν παραβιάσετε την άδεια χρήσης και είναι η πρώτη φορά που την παραβιάζετε για κάποιον κάτοχο δικαιώματος και το διορθώσετε μέσα σε 30 ημέρες, τα πράγματα επανέρχονται αυτόματα. Είστε εντάξει. Αλλά αυτό δεν ισχύει τη δεύτερη φορά.

Προσπαθούμε να διευκολύνουμε τους κατά λάθος παραβάτες, αυτούς που είναι πρόθυμοι να επανορθώσουν, ενώ διευκολύνουμε την επιβολή του νόμου εναντίον όσων δεν επανορθώνουν.

[34:55]

Μια άλλη αλλαγή που έχουμε κάνει σχετίζεται με... ...ό,τι έχουμε κάνει και είναι καινούριο στην ενότητα 10 είναι η αντιμετώπιση διαφόρων περιπτώσεων που εμφανίζονται όταν μια εταιρία διασπάται, ή πουλάει ένα τμήμα της σε άλλη εταιρία, τότε τι γίνεται; Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι αυτό είναι ξεκάθαρο. Δεν θα έπρεπε να είναι τόσο επίμαχο, αλλά τουλάχιστο τώρα είναι καλώς ορισμένο.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Τυποποίηση των πρόσθετων παραχωρήσεων]

Ένα άλλο πράγμα που έχουμε κάνει είναι ότι έχουμε τυποποιήσει τη σημασία της απόδοσης πρόσθετων παραχωρήσεων. Υπάρχει μια πρακτική με την έκδοση δύο της GPL η οποία είναι αρκετά κοινή και η οποία είναι αυτό που λέτε "Αυτό εκδίδεται σύμφωνα με την έκδση 2 της GPL ή επόμενης, και επιπλέον λέμε ότι μπορείτε να κάνετε το X, Y, ή Z". Μια ειδική παραχώρηση ως εξαίρεση έχει προστεθεί.

Και αυτό είναι απολύτως εντάξει αφού αυτό που σημαίνει να εκδίδετε ένα πρόγραμμα σύμφωνα με μια άδεια χρήσης ελεύθερου λογισμικού είναι απλά ότι παρέχετε το δικαίωμα που δηλώνεται στην άδεια χρήσης και επίσης μπορείτε να συμπεριλάβετε και άλλες παραχωρήσεις.

Αλλά για να κάνετε πιο ξεκάθαρο τι σημαίνει αυτό, το τυποποιήσαμε. Έτσι έχουμε αναλύσει ότι μπορείτε να δώσετε επιπλέον παραχωρήσεις για μέρος του κώδικα που εντάξατε στο πρόγραμμα που καλύπτεται από την GPL, όπου έχετε το δικαίωμα να δίνετε αυτές τις παραχωρήσεις. Επειδή το πρόγραμμα είναι διαθέσιμο σύμφωνα με τους όρους της GPL, όταν κάποιος το τροποποιήσει μπορεί να αφαιρέσει τις πρόσθετες παραχωρήσεις. Η GPL του δίνει το δικαίωμα να ανακοινώσει τη δική του έκδοση του προγράμματος σύμφωνα με την GPL. Δεν χρειάζεται να παρέχει κάποιες πρόσθετες παραχωρήσεις για τη δική του έκδοση. Αλλά θα μπορούσε επίσης να μεταβιβάσει αυτές τις πρόσθετες παραχωρήσεις αφού τις πήρε από εσάς και όταν τροποποιήσει αυτά τα σημεία μπορεί επίσης να δώσει τις ίδιες πρόσθετες παραχωρήσεις που αφορούν τις αλλαγές, όταν το θελήσει.

Άρα όταν ένα πρόγραμμα εκδίδεται σύμφωνα με την GPL συν πρόσθετες παραχωρήσεις, ο καθένας που το μεταβιβάζει έχει επιλογή. Να διατηρήσει τις πρόσθετες παραχωρήσεις ή να τις αφαιρέσει. Η ενότητα 7 το αναλύει αυτό. Εξηγεί επίσης ότι ορισμένοι τύποι ρητών απαιτήσεων που βρέθηκαν σε άλλες άδειες χρήσεις ελεύθερου λογισμικού είναι, έτσι όπως το αντιλαμβανόμαστε, συμβατές με την GPL και αυτή στην πραγματικότητα είναι η πρακτική που ακολουθούμε με την έκδοση δύο της GPL αλλά και πάλι είναι καλό αυτό να δηλωθεί κατηγορηματικά.

Και είναι επίσης και κάποια ασήμαντα σημεία. Όπως, ότι αυτή η σημείωση copyright δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Ή διάφορες διατυπώσεις αποκήρυξης εγγυήσεων. Αυτοί δεν είναι ουσιαστικοί όροι.

Στο προσχέδιο 2, αυτή η ενότητα, η ενότητα 7, ήταν πιο περίπλοκη. Την θέσαμε έτσι ώστε να υπάρχουν λίγα ιδιαίτερα είδη ουσιαστικών απαιτήσεων που θα μπορούσαν να προστεθούν. Και έτσι χρειαζόμασταν πολλούς περισσότερους περίπλοκους μηχανισμούς για να τις παρακολουθούμε. Σε πολλούς δεν άρεσε αυτή η πολυπλοκότητα. Έτσι απαλλαχτήκαμε από αυτήν και αντιμετωπίσαμε αυτά τα ζητήματα με άλλους τρόπους. Για παράδειγμα, υπάρχει μια ενότητα στο πιο πρόσφατο προσχέδιο που λέει ότι όταν ένα πρόγραμμα εκδίδεται σύμφωνα με την έκδοση τρία της GPL, μπορείτε να το συνδέσετε με κώδικα που είναι σύμφωνος με την Affero GPL. Σε ένα προηγούμενο προσχέδιο, είπαμε ότι η πρόσθετη απαίτηση στην Affero GPL ήταν μία από αυτές τια απαιτήσεις που μπορείτε να προσθέσετε σε τμήματα του προγράμματος στα οποία έχετε συμβάλλει. Τώρα δεν είναι έτσι. Τώρα, η GPL είναι απλά και μόνο η GPL και επιτρέπει μόνο σύνδεση με άλλον κώδικα που έχει εκδοθεί από τους προγραμματιστές του σύμφωνα με την Affero GPL.

Η Affero GPL, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι βασικά η έκδοση δύο της GNU GPL συν μία επιπλέον απαίτηση που λέει ότι αν χρησιμοποιείτε το λογισμικό δημόσια σε έναν ιστότοπο, τότε πρέπει να δώσετε στους χρήστες του ιστότοπου έναν τρόπο να κατεβάσουν τον πηγαίο κώδικα τον οποίο εκτελείτε. Τον πηγαίο κώδικα που αντιστοιχεί στην έκδοση με την οποία έρχονται σε επαφή.

Η βασική ιδέα είναι ότι όσοι αναπτύσσουν λογισμικό που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί έτσι, σε εξυπηρετητές, θέλουν, όσοι δημόσια εγκαθιστούν τροποποιημένες εκδόσεις, να συνεισφέρουν τον κώδικά τους πίσω στην κοινότητα.

Όταν συμβουλεύσαμε την Affero κατά την έκδοση αυτής της άδειας χρήσης, είχαμε την πρόθεση να κάνουμε μια μελλοντική έκδοση της GPL συμβατή με αυτή την άδεια χρήσης και αυτός είναι ο τρόπος για να το επιτύχουμε.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: BitTorrent]

Άλλη μια αλλαγή που έχουμε κάνει είναι για την υποστήριξη πραγμάτων όπως το BitTorrent. Το BitTorrent είναι ιδιόμορφο γιατί όταν λαμβάνετε αντίγραφα, καταλήγετε αυτόματα στο να διανέμετε αντίγραφα σε άλλους και ούτε καν το γνωρίζετε. Αυτό είναι τόσο παράξενο, που δεν μπορούσα να φανταστώ κάτι παρόμοιο πίσω στο 1991. Και στην πραγματικότητα, η πράξη της διανομής ενός προγράμματος σύμφωνα με την έκδοση δύο της GPL κάνει πράγματα που παραβιάζουν την GPL.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αναδιανέμουν αντίγραφα και δεν το γνωρίζουν και αποτυγχάνουν να φέρουν σε πέρας τις ευθύνες τους σύμφωνα με την GPL. Έτσι την αλλάξαμε και δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Προφανώς, η διανομή με χρήση του BitTorrent πρέπει να είναι εντάξει.

[42:00]

Το πρόβλημα σχετίζεται με τα δυαδικά αρχεία. Η ιδέα της GPL είναι ότι αν διανέμετε δυαδικά εκτελέσιμα, πρέπει να κάνετε διαθέσιμο τον πηγαίο κώδικα. Άλλά αν κάποιος συμμετέχει σε ένα torrent για τα δυαδικά, τότε, ίσως να μη γνωρίζει πού βρίσκεται ο πηγαίος κώδικας και εν πάσει περιπτώσει δεν τον εγκατέστησε και δεν θέλουμε να τον καταστήσουμε υπεύθυνο για τον πηγαίο κώδικα, καθώς, ως απλός χρήστης προσπαθεί να αποκτήσει ένα αντίγραφο με χρήση του torrent.

Άλλη μια αλλαγή, που θα απλοποιήσει τα πράγματα για πολύ κόσμο είναι ότι τώρα θα σας επιτρέπεται να διανέμετε φυσικά αντίγραφα δυαδικών και να τοποθετείτε τον πηγαίο κώδικα σε έναν εξυπηρετητή για λήψη. Ο λόγος που δεν επιτρεπόταν στο παρελθόν ήταν ότι για πολλούς χρήστες, το κατέβασμα του πηγαίου κώδικα θα μπορούσε να είναι απαγορευτικά αργό και δαπανηρό.

Σε πολλά μέρη του κόσμου, βέβαια, δεκαέξι χρόνια πριν, ο κόσμος δεν είχε ευρυζωνικότητα. Το μόνο που ευπήρχε ήταν συνδέσεις τηλεφωνικής γραμμής. Θα δίνατε σε κάποιον ένα CD με το πλήρες σύστημα και αν του λέγατε "για να πάρεις τον πηγαίο κώδικα, απλά κατέβασέ τον μέσα από την τηλεφωνική σου γραμμή", αυτό θα ήταν γελοίο. Έτσι είπαμε πρέπει να του προτείνετε την ταχυδρομική λήψη του πηγαίου CD, ή άλλου μέσου, το οποίο θα ήταν πολύ φθηνότερο και πολύ πιο εφικτό από το να περάσει όλος ο κώδικας μέσα από την τηλεφωνική γραμμή. Αλλά σήμερα, στην πραγματικότητα υπάρχουν υπηρεσίες οι οποίες κατεβάζουν ο,τιδήποτε για εσάς και σας το ταχυδρομούν σε ένα CD οπουδήποτε στον κόσμο και δεν χρεώνουν υπερβολικά. Άρα το πρόβλημα εναντίον του οποίου προσπαθούσαμε να προστατευτούμε, δηλαδή ότι πολλοί χρήστες θα έβρισκαν ανέφικτη την απόκτηση του πηγαίου κώδικα, δεν αποτελεί πια πρόβλημα. Αυτές οι υπηρεσίες χρεώνουν λιγότερο από όσο πιθανόν κοστίζει μια υπηρεσία ταχυδρομικών παραγγελιών που η έκδοση δύο της GPL απαιτεί. Οπότε μπορούμε απλά να πούμε, υποθέτουμε ότι ο κόσμος θα χρησιμοποιήσει αυτές τις υπηρεσίες αν τις χρειάζεται και εμείς δεν χρειάζεται να θέσουμε αυτή την απαίτηση για κάθε διανομέα.

[44:44]

Νομίζω ότι βασικά αυτό είναι. Υπάρχουν πολλές μικρές λεπτομέρειες και είναι φυσικό τώρα να έχω ξεχάσει μερικές από αυτές.

Αφαιρέσαμε την παράγραφο της έκδοσης δύο της GPL σχετικά με τη θέσπιση γεωγραφικών ορίων λέγοντας ότι δεν μπορείτε να διανέμετε ένα πρόγραμμα σε μια ορισμένη χώρα αν κάτι όπως οι πατέντες σε αυτή τη χώρα πρακτικά καθιστούν το πρόγραμμα μη-ελεύθερο. Θεωρούμε ότι έχουμε σταθεί απέναντι σε αυτό αρκετά καλά και όπως και να έχει, κανείς ποτέ δεν το χρησιμοποίησε.

Έτσι σε περίπου 90 ημέρες...

[διακοπή για αλλαγή μαγνητικής ταινίας]

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Ανταπόδοση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και η άδεια χρήσης Apache]

Τα προηγούμενα προσχέδια περιείχαν μια-δυο διατυπώσεις σχετικά με ανταπόδοση εναντίον επιθετικών συμπεριφορών με τη χρήση πατεντών λογισμικού. Πρώτα από όλα, υπήρχε ένα πολύ περιορισμένο είδος ανταπόδοσης μέσα στην ίδια την GPL το οποίο έλεγε ότι αν κάποιος ξεκινούσε χρησιμοποιώντας μια τροποποιημένη έκδοση ενός προγράμματος και μετά έκανε αγωγή σε κάποιον άλλο για παραβίαση πατέντας για να επιτύχει παρόμοιες βελτιώσεις στη δική του έκδοση, αυτό θα προκαλούσε τερματισμό ενός ορισμένου δικαιώματος, δηλαδή, του δικαιώματος να συνεχίσει να τροποποιεί το πρόγραμμα.

Τις αφαιρέσαμε γιατί δεν φαίνονταν τρομερά αποτελεσματικές. Επίσης, στην ενότητα 7, όπου επιτρέπεται η τοποθέτηση πρόσθετων απαιτήσεων, μία από αυτές ήταν ένα ισχυρότερο είδος ανταπόδοσης πατέντας και υπήρχαν δύο είδη που επιτρέπονταν. Το πιο πρόσφατο προσχέδιο ουσιαστικά το ίδιο αντιμετωπίζει την μία από αυτές και έτσι δεν χρειάζεται να τη θέσουμε ως ένα άλλο είδος απαίτησης που μπορεί ο χρήστης να προσθέσει. Και το άλλο είδος, φαινόταν να μην το εφάρμοζε κανείς στην πραγματικότητα, έτσι για απλοποίηση αφαιρέσαμε αυτή την επιλογή.

Ο λόγος για τον οποίο επιτρέπουμε στον κόσμο να προσθέσει αυτά τα δύο είδη διατάξεων ανταπόδοσης πατέντας ήταν για συμβατότητα και η μία από τις δύο διατάξεις χρησιμοποιείται από την άδεια χρήσης Apache. Ελπίζουμε να κάνουμε την έκδοση τρία της GPL συμβατή με την άδεια χρήσης Apache και πιστεύαμε ότι το είχαμε καταφέρει. Εστιάζαμε στη διάταξη της άδειας χρήσης Apache περί ανταπόδοσης πατεντών και σε προηγούμενα προσχέδια είπαμε ότι ήταν εντάξει να προστεθεί αυτή η απαίτηση σε κώδικα στον οποίο έχετε συμβάλλει. Τώρα έχουμε αυτή την απαίτηση σε επόμενη ενότητα της GPL, άρα δεν χρειάζεται καν να προστεθεί.

Έτσι είμαστε συμβατοί με αυτή τη διάταξη στην άδεια χρήσης Apache αλλά λίγους μήνες πριν παρατηρήσαμε ότι υπήρχε άλλη μια διάταξη στην Apache που απαιτεί αποζημίωση σε ορισμένες περιπτώσεις και δεν υπάρχει τρόπος να είμαστε συμβατοί με αυτήν. Έτσι δεν πρόκειται να πετύχουμε τον στόχο να κάνουμε την έκδοση τρία της GPL συμβατή με την υπάρχουσα άδεια χρήσης Apache. Λυπάμαι για αυτό.

(πίσω στο μενού) [Ενότητα: Η παρενθετική, ληξιπρόθεσμη διάταξη]

Υπάρχει μία παρενθετική διάταξη στο τρέχον προσχέδιο η οποία αφορά ημερομηνία λήξης στην παράγραφο που απαγορεύει τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ εταίρων για την απόκτηση εξασφάλισης από πατέντες μόνο για τους πελάτες τους. Δεν έχουμε αποφασίσει αν αυτή θα ισχύει για συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί ή μόνο για συμφωνίες που θα υπογραφούν μετά την ανακοίνωση αυτού του προσχεδίου. Και αυτό κυρίως εξαρτάται από το πόσο καλή δουλειά έχουμε κάνει χαράζοντας τη γραμμή ανάμεσα σε αυτές τις ολέθριες συμφωνίες και σε άλλα είδη συμφωνιών τα οποία δεν θέλουμε να καλύψουμε. Έχουμε καταλήξει σε κάποια κριτήρια που φαίνονται κατάλληλα και ελπίζουμε να ανακαλύψουμε αν όντως κάναμε καλή δουλειά.

Θεωρούμε ότι έχουμε αντιμετωπίσει ειδικά τη συμφωνία ανάμεσα στη Novell και τη Microsoft αρκετά καλά και με την άλλη απαίτηση, εκείνη που στοχεύει στο ρόλο της Microsoft σε αυτή τη συμφωνία. Ακόμη και αν ετεροχρονίσουμε το αποτέλεσμα της δεύτερης παραγράφου, εκείνης που στοχεύει στο ρόλο της Novell, έτσι ώστε να μην ισχύει για τη Novell, αυτή την ιδιαίτερη συμφωνία την έχουμε αντιμετωπίσει. Αλλά αν έχουμε χαράξει τις γραμμές αρκετά καλά, ή αν μπορούμε, τότε θα την κάνουμε να ισχύει και για τις υπάρχουσες και για τις νέες συμφωνίες. Πρόκειται για μια απόφαση στην οποία δεν έχουμε ακόμη καταλήξει.

[52:00, τέλος]

[Σημείωση: για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την GPLv3, δείτε τη σελίδα του FSFE για την GPLv3 και το ιστορικό και τα σχετικά έγγραφα στους σχετικούς συνδέσμους στην αρχή αυτής της σελίδας]