"DMA's interoperability is against fundamental rights" claims Apple. The FSFE disagrees. If you also think interoperability is key for software freedom, support us!

Verslag van Richard Stallmans toespraak tijdens de Tweede Internationale GPLv3 Conferentie; 21 april 2006

Op onzeGPLv3 projectpagina vindt u de nodige informatie om actief deel te nemen aan dit project. We hebben ook en lijst met afschriften van voordrachten over Vrije Softwarelicenties en de GNU GPL.

Wat volgt is een verslag van Richard Stallmans voordracht, tijdens de Tweede Internationale GPLv3 Conferentie, gehouden in Porto Alegre in samenwerking met het International Free Software Forum (FISL). Opnames van goede kwaliteit over de hele conferentie worden in de toekomst online beschikbaar gemaakt. Dit verslag is gemaakt op basis van een opname van slechte kwaliteit met een digitale camera. Er zijn een aantal hiaten vanwege de beperkingen van de apparatuur.

Het verslag van dit evenement is gemaakt door Ciaran O'Riordan. Ondersteun dit werk door lid te worden van the Fellowship of FSFE,en door andere aan te sporen hetzelfde te doen.

Richard Stallman startte het GNU project in 1983, en samen daarmee een Vrije Softwarebeweging. Stallman is de voorzitter van FSF – een zusterorganisatie van de FSFE.

De presentatie is gegeven in het Engels.

Presentatie secties

  1. De presentatie
  2. Wat is de GNU GPL en wat is Vrije Software?
  3. Wat is copyleft?
  4. Pre-historie: voor de GNU GPL
  5. De "Vrijheid of Dood" clausule, de belangrijkste wijzigingen van v1 naar v2
  6. Waarom veranderen? Het zat altijd in de planning, vandaar “or any later version”
  7. Eerste belangrijke wijziging: kwaadaardige DRM deel 1, tivoïsatie voorkomen
  8. Kwaadaardige DRM deel 2, toestemming geven voor toegang tot gegenereerde gegevens
  9. Tweede belangrijke wijziging: softwarepatenten deel 1, expliciet patenten toewijzen
  10. Softwarepatenten deel 2, beperkte vergelding
  11. Derde belangrijke wijziging: licentiecompatibiliteit
  12. Hoe de toevoegbare voorwaarden beperkt zijn

Vragen- en antwoordensessie secties

De presentatie

[Richard begint met het slechte nieuws dat hij gehoord heeft dat het Braziliaanse Octrooibureau nu softwarepatenten accepteert en zegt dat dit het meeste belangrijke ding is waar de Latijns Amerikaanse Vrije Software-aanhangers aan moeten werken de komende maanden.]

Richard Stallman: Zo, nu zal ik naar het onderwerp gaan waarover ik zou moeten spreken, wat min of meer gerelateerd is aan het vorige: de GNU General Public License, of in het kort GNU GPL.

[sectie: Wat is de GNU GPL en wat is Vrije Software?]

Om te beginnen: wat is de GNU General Public License?

De GNU General Public License is een Vrije Softwarelicentie, dat betekent een licentie die is ontworpen om je vier essentiële vrijheden te geven – de vier vrijheden die Vrije Software definiëren.

Een applicatie is Vrije Software als u, de gebruiker, deze vier vrijheden bezit:

Met deze vier vrijheden, is de applicatie Vrije Software omdat het gedistribueerd is op een ethische wijze, het respecteert de individuele vrijheid van de gebruiker en het respecteert de sociale solidariteit van de gemeenschap.

Als een van deze vrijheden ontbreekt betekent dat, dat de applicatie gedistribueerd is op een anti-sociale manier, dat het de gebruiker zijn vrijheid vertrapt, dat het de sociale solidariteit aanvalt op een manier dat het gebruikers verdeelt en hulpeloos houdt, op een wijze die nooit had mogen zijn. Dus, iedere licentie die deze vier vrijheden aan de gebruiker toekent is een Vrij Softwarelicentie.

Er zijn veel Vrije Softwarelicenties – te veel misschien – het is enigszins moeilijk dat er zoveel zijn, maar het is een feit dat iedereen een licentie kan schrijven die deze vier vrijheden toewijst. Als het deze vier vrijheden toekent, is het een Vrije Softwarelicentie.

De GNU General Public Licentie was één van de eerste Vrije Software licenties. Ik weet van één die eerder bestond en dat is de licentie van TeX, maar de GNU General Public Licentie was speciaal ontworpen om een Vrije Softwarelicentie te zijn.

[sectie: Wat is copyleft?]

Er zijn twee grote categorieën van Vrij Softwarelicenties, degene die copyleft zijn en degene die het niet zijn.

Copyleft betekent dat een licentie actief de vrijheden verdedigt van alle gebruikers en wat dit betekent is: we stoppen niet bij het geven van deze vier vrijheden maar verzekeren dat iedere gebruiker die een kopie krijgt van de applicatie de vier vrijheden krijgt op dezelfde manier.

Dit is het idee achter copyleft. Een niet-copyleft licentie geeft de vier vrijheden maar staat het maken van gemodificeerde versies toe die helemaal niet vrij zijn wat betekent dat tegen de tijd de applicatie bij je aankomt, het mogelijk is dat een tussenpersoon die de vrijheden heeft weggenomen, zodat u de broncode krijgt zonder de vrijheid. Waarbij een copyleft licentie zegt dat wanneer tussenpersonen de broncode doorgeven aan u, zij ook dezelfde vrijheden moeten geven die ze van ons hebben gekregen. Dat is het basisidee achter copyleft.

Dus de GNU General Public Licentie zegt: u hebt de toestemming om deze applicatie te wijzigen, u hebt toestemming om deze applicatie te kopiëren, u hebt toestemming om kopieën te distribueren, u hebt toestemming om gemodificeerde versies te distribueren. Maar er is een voorwaarde: welke versie u ook distribueert, u moet dat doen onder deze licentie, en het moet beschikbaar zijn als broncode. Dat betekent dat de mensen die het van u krijgen, dezelfde vrijheid krijgen die u hebt gekregen, dus alle gebruikers krijgen die vrijheden.

[sectie: Pre-historie: voor de GNU GPL]

De eerste General Public Licenties waaraan ik heb gewerkt in de tachtiger jaren waren voor individuele GNU-applicaties. Zo had GNU Emacs bijvoorbeeld de GNU Emacs General Public Licentie, maar toen realiseerde ik dat er een probleem was. Verschillende GNU-pakketten hadden licenties die maar weinig verschilden omdat iedere licentie de naam van de applicatie moest vermelden waar het betrekking tot had. Dus GNU Emacs had de GNU Emacs General Public Licentie en GCC had de GCC General Public licentie en zij waren hetzelfde maar een zegt dit is de GNU Emacs General Public Licentie en de andere zegt dat het de GCC General Public Licentie was, wat betekende dat ze niet echt hetzelfde waren, zij waren isomorf.

[gelach]

En dit was een praktisch probleem. Ik realiseerde dat het veel gemakkelijker zou zijn als de licenties in alle applicaties identiek zijn, dus werkte ik dit wat meer uit en regelde dat de licentie niet meer de naam van de applicatie vereiste. Dus de licentie van Emacs zou woord voor woord identiek zijn aan de licentie van GCC.

Dus de GNU General Public Licentie versie 1 werd gepubliceerd in 1989 als een Vrije Software copyleft licentie dat u bij uw applicatie kon voegen om hem uit te geven onder die licentie.

[sectie: De "Vrijheid of Dood" clausule, de grootste wijziging van v1 naar v2]

Sommige eerder kleine wijzigingen werden gemaakt om versie 2 te produceren in 1991. Ik denk dat de grootste wijziging in versie 2 was om een "Vrijheid of Dood"-clausule te introduceren. De clausule die zegt dat als iemand een patent of iets anders gebruikt dat effectief een applicatie niet-vrij maakt dan mag het helemaal niet meer gedistribueerd worden. En de reden is dat deze clausule extreem belangrijk is. Ziet u, er is niets dat we kunnen doen dat het juridische probleem van softwarepatenten wegneemt. Als iemand een patent heeft dat betrekking heeft op een vrije applicatie, kan hij de distributie van die applicatie tegenhouden. Hij kan iedereen aanklagen die het distribueert als hij werkelijk de advocaten wil betalen om dat te doen.

We kunnen dat niet voorkomen door wat we in de licentie opnemen voor de applicatie zelf, maar we kunnen wel iets anders voorkomen, iets dat zelfs nog erger is. Een lot dat erger is dan de dood van de applicatie: een patenthouder die tegen iedere distributeur zegt;"Ik klaag u aan tenzij u een licentie uitneemt en mij betaalt", wat betekent, mensen moeten toestemming vragen en daarvoor betalen om de applicatie te distribueren, het zou dan geen vrije applicatie meer zijn.

We kunnen de licenties niet zo schrijven dat softwarepatenten weggaan, maar we kunnen de licenties wel zo schrijven dat zij de applicatie kunnen doden, en niet tot een slaaf bekeren.

Dit maakt een verschil voor degenen die dachten dat ze door aanklagen, iedereen kunnen dwingen hen te betalen. Deze praktijk is voor velen extreem verleidelijk. We zouden een hoop vrije applicaties zien die effectief in exclusief bezit zijn, wiens licenties fictie geworden zijn omdat je niet echt de vrijheden hebt waarvan ze zeggen dat je ze hebt.

Een applicatie vermoorden is minder aantrekkelijk als dat geen geld oplevert – tenminste niet direct. Dus zeggen "Je kan deze applicatie vermoorden maar je kan niet haar gebruikers tot slaaf maken", zal ons tot op zekere hoogte beschermen tegen deze gevaren. Alleen iemand die handelt met slechte voornemens, iemand die handelt om problemen te veroorzaken, wint.

Natuurlijk zijn er sommige bedrijven die patenten hebben en die ons zouden willen aanvallen alleen maar om ons te laten falen en een van hen heeft hier substantiële aanwezigheid verworven en vraagt om onze medewerking, maar op zijn minst doet deze – de “Vrijheid of Dood” clausule – iets goed. Dat was de belangrijkste wijziging in versie 2 in 1991.

Vroeger, in 1991, waren het voornamelijk onderdelen van het GNU-systeem, GNU-pakketten, die de GNU General Public Licentie gebruikten, maar tijdens de jaren negentig zijn veel andere mensen begonnen met het schrijven van Vrije Software en het uitgeven van hun applicaties onder de GNU GPL. Het was zo ontworpen dat dit gemakkelijk te doen zou zijn. Ik hoopte dat mensen dit zouden doen, en in de jaren negentig begonnen zij. Het resultaat is dat de GNU GPL nu de belangrijkste vrij software licentie is, gebruikt door ongeveer 70% van de Vrije Softwarepakketten.

[sectie: Waarom veranderen? Het zat altijd in de planning, vandaar "or any later version"]

Waarom zijn we het aan het wijzigen? Goed, vanaf het allereerste begin, bedacht ik dat we het op een dag zouden gaan wijzigen. Dingen veranderen, nieuwe problemen ontwikkelen altijd, wetten veranderen, en dus realiseerde ik dat we de licentie op een dag zouden moeten wijzigen. Ik bedacht ook dat dit zou gelden voor vele applicaties geschreven door veel verschillende mensen. Dus stelde ik aan de mensen voor: geef uw applicatie alstublieft uit zeggende “GNU versie 1 of later”, wat betekent dat deze applicatie gebruikt mag worden met versie 1 van de GNU GPL of elke latere versie, en op deze manier, toen versie 2 uitkwam, waren al die applicaties automatisch bruikbaar met versie 2 en sinds versie 2, hebben we applicaties uitgebracht met "dit kan gebruikt worden met versie 2 of ieder latere versie" dus in de toekomst, wanneer GPL versie 3 uitgewerkt is, klaar voor gebruik en officieel gepubliceerd, zouden al die applicaties ook beschikbaar zijn met versie 3, en op deze manier, maken deze applicaties allemaal een probleemloze transitie naar GPL versie 3.

OK, het is niet verrassend dat er op een dag een wijziging komt, maar waarom zijn we het nu specifiek aan het wijzigen ? En wat zijn deze wijzigingen?

Goed, om te beginnen is er geen grote wijziging. Er is niet één grote reden achter deze wijzigingen. Iedere wijziging heeft zijn eigen kleine reden. Het basisidee is hetzelfde: zorg ervoor dat de gebruikers deze vrijheden krijgen. Alle wijzigingen zijn in de details. Veel van deze wijzigingen zijn verduidelijkingen – ze zijn helemaal niet bedoeld om de betekenis te wijzigen, alleen maar om duidelijker te maken aan iedereen wat de betekenis is.

Sommige wijzigingen zijn bedoeld om de GPL meer onafhankelijk te maken van de variaties tussen verschillende landen en hun wetten voor software. Ondanks dat copyright bijna hetzelfde is in ieder land, verschillen sommige details. Nu we meer weten, zijn we in een positie om meer mensen om advies te vragen over wat de verschillen zijn in bijzondere wetten van een land.

We hebben een nieuwe 'taal' ontworpen die zichzelf isoleert van deze verschillen, dus ondanks deze wijzigingen, blijft de betekenis van de GPL hetzelfde.

Goed, dat wordt niet erg controversieel, daar ben ik zeker van. Maar er zijn sommige wijzigingen die echt bedoeld zijn om substantiële wijzigingen te zijn. Er zijn drie hoofdgebieden voor dit. Een daarvan heeft te maken met Tivoïsatie, een andere heeft te maken met softwarepatenten, en een andere heeft te maken met compatibiliteit met andere softwarelicenties.

sectie: Eerste hoofdzakelijke wijziging: kwaadaardig DRM deel 1, het voorkomen van tivoïsatie]

Eerst: Tivoïsatie. Dat is een woord dat ik heb bedacht. Het is genoemd naar een product genaamd TiVo, wat het eerste voorbeeld – of op zijn minst wat ik kan herinneren – is van een specifieke dreiging voor onze vrijheid. De TiVo bezit een GNU+Linux besturingssysteem – een behoorlijk kleine, maar dat is wat het is. En dit betekent dat het applicaties behelst vrijgegeven met de GNU GPL, en voor zover ik weet overtreden zij niet de GNU GPL, dus ik neem aan dat de gebruikers de broncode kunnen krijgen, die zij beschikbaar stellen op de juiste manieren. Dus de gebruikers kunnen de broncode krijgen, zij kunnen het wijzigen, zij kunnen hun gemodificeerde versies compileren, zij kunnen deze installeren in de TiVo, en ... zij zullen niet draaien.

Ziet u, de TiVo is zo ontworpen dat het uw gewijzigde versie niet zal draaien, het weigert zelfs te starten en daarom beperkt ze Vrijheid nummer 1, de vrijheid om de broncode te wijzigen zodat het doet wat u wilt. Nominaal hebben de gebruikers deze vrijheid maar in werkelijkheid heeft de gebruiker deze vrijheid niet. U kunt de broncode wijzigen zodat het doet wat u wilt, maar het doet niets.

[gelach]

Dus dit wordt Tivoïsatie genoemd en dat is wat wij proberen te voorkomen. Maar waarom zijn we daar zo bezorgd over? Goed, waarom zou iemand aan Tivoïsatie doen? Wat is het motief? De reden is dat zij kwaadaardige functies in de broncode stoppen en niet willen dat de gebruikers deze opzettelijke problemen repareren. De TiVo heeft twee nare eigenschappen.

Een is dat het de gebruiker bespioneert – het rapporteert wat de gebruiker bekijkt. En twee, het staat niet toe dat de gebruiker een van de TV programma's uit de TiVo kopieert. Dus dit is een vorm van Digital Restrictions Management. Nu, hun doel is om de gebruiker te beperken en de gebruikers hun vrijheid te ontzeggen. Dus, als de gebruikers Vrije Software krijgen, kunnen de gebruikers echt hun Vrijheid 1 uitoefenen en de software wijzigen zodat de beperkingen worden omzeild, maar dat zou het hele plan teniet doen om u te beperken. Dus, ze tivoïseren de software om u effectief te stoppen om de software te wijzigen en op die manier kan je niet ontsnappen aan de beperkingen. In het algemeen genomen Tivoïsatie wordt gedaan door iemand die nare eigenschappen, kwaadaardige eigenschappen aan iemand anders wil opleggen.

Nu, ga ik met die eigenschappen niet akkoord, Ik denk dat ze niet ethisch zijn. Goed, zolang de mensen volledig, echt plezier van Vrijheid nummer 1 hebben, hoef ik mij geen zorgen te maken over deze kwaadaardige eigenschappen omdat mensen deze verwijderen, zij zullen ze repareren , maar zodra software getivoïseerd is, kunnen de gebruikers het niet repareren.

Dus GPL versie 3 is ontworpen om Tivoïsatie te verbieden. Het verbiedt niet de kwaadaardige eigenschappen van de broncode. Het verbiedt niet het wijzigen van software zodat het rapporteert wat de gebruiker uitvoert. Het verbiedt niet het wijzigen van software zodat het weigert om dingen te kopiëren of dat het geen eigenschap heeft om sowieso dingen te kopiëren, maar het verbiedt de gebruiker tegen te houden om andere wijzigingen te maken.

De manier waarop het dit doet is iets waar we aan hebben moeten werken, we hebben echt moeten nadenken om dit te bereiken. Het doet dit niet door daadwerkelijk een vorm van distributie te verbieden. Ze kunnen hardware zodanig ontwerpen dat het vereist dat de uitvoerbare vorm van de applicatie ondertekend is met een bepaalde digitale handtekening om uitgevoerd te worden, maar zij moeten de digitale sleutel geven zodat u uw eigen uitvoerbare versies kan ondertekenen. Ze moeten u wat dan ook geven wat nodig is om uw versie te autoriseren zodat het uitgevoerd kan worden. Dus, dat is de hoofdzakelijke anti-Digital-Restrictions-management voorziening van GPL versie drie en het spreekt eigenlijk niet over Digital Restrictions Management, het verbiedt alleen Tivoïsatie, en ja, ik kan Digital Restriction Management aan de software toevoegen en het aan u verstrekken, maar u kunt de DRM eruit halen.

Goed, dat is niet het enigste wat we doen om DRM te voorkomen, er zijn een aantal andere zaken. We willen voorkomen dat DRM aan u wordt opgelegd zodanig dat u de software niet kan wijzigen om het eruit te halen.

[sectie: Kwaadaardige DRM deel 2, toestemming geven voor toegang tot gegenereerde gegevens]

Zoals een GPL gebonden applicatie die gebruikt wordt voor het produceren van versleutelde gegevens.Dan zegt de GPL dat u de toestemming hebt tot het schrijven van uw eigen software om deze gegevens te lezen. Dit is nodig omdat ze in sommige landen een erg nare wet hebben – natuurlijk, kunt u raden welk land de eerste was – die software verbiedt die het omzeilen van DRM mogelijk maakt. Als iemand software heeft uitgegeven dat is ontworpen voor digitale restricties, en iemand anders geeft een applicatie uit die toegang krijgt tot het werk zonder restricties, is de tweede applicatie illegaal – in mijn land, en in Europa, en in ongeveer vijftig landen die een verdrag hebben ondertekend dat enkel ertoe dient om de burgers te beperken.

Dus, de GPL zegt dat als de eerste applicatie, degene die deze werken beperkt door DRM maakt, onder de GPL valt, dan geeft dat aan iedereen toestemming om dezelfde werken te lezen. Met andere woorden, zij kunnen geen voordeel halen uit die wetten die de andere applicatie verbieden.

Nogmaals, we willen mensen niet verbieden de software te wijzigen om DRM uit te oefenen, we stoppen alleen diegenen die anderen willen verbieden om software uit te geven die ze willen gebruiken en om software te maken die ze willen.

Ook, als de GPL applicatie uitvoer produceert voor DRM of communiceert middels een protocol dat Digital Restriction Management uitoefent, moeten zij u de nodige codes geven om de andere kant te schrijven, een geautoriseerde server. Dus, essentieel gezien hebben we alle kanten behandeld. Iedere manier die ze zodanig proberen te gebruiken om u te blokkeren of te verbieden dat u het wijzigt of andere software schrijft die ermee werkt, is niet toegestaan. Ze moeten uw recht om de software te wijzigen en andere interoperabele software te schrijven respecteren.

Dus, dat is hoe we DRM behandelen. Voornamelijk door het helemaal niet te behandelen. We garanderen alleen uw vrijheid zodat mensen wiens doel het is om uw vrijheid te ontnemen geen succes hebben.

[sectie: Tweede belangrijke wijziging: softwarepatenten deel 1, expliciet patenten toewijzen]

Het tweede belangrijke gebied is dat van de softwarepatenten. Nu, we hebben afgerekend met de meest directe kwestie in versie twee met de "Vrijheid of Dood"-clausule. Wat we hebben gedaan met versie drie zijn een aantal secundaire dingen.

Allereerst, in GPL versie twee vertrouwen we op een impliciete patentlicentie. De kwestie is: wat als een bedrijf dat een GPL gelicenseerde applicatie verspreidt een patent heeft op iets in de applicatie? En wat als zij zeggen "We distribueren dit aan u onder GPL maar als u uw rechten wilt uitoefenen die de GPL u geeft, dan klagen we u aan voor patentbreuk"?

In de VS kunnen ze dat niet doen. In de VS, door het distribueren onder GPL beweert u dat u geen bezwaren hebt als u uw rechten uitoefent onder GPL, dus als ze u proberen aan te klagen als u dit doet, zullen ze verliezen. Echter, dit is niet altijd waar in andere landen. Sommige andere Vrije Softwarelicenties in de afgelopen jaren hadden een expliciete patentlicentie toewijzing en we hebben besloten om ze te volgen. We voegen een expliciete patentlicentie toewijzing toe die beweert, min of meer, wat de VS wet impliciet zou doen.

Maar dan is er een andere eigenaardig geval. Wat als iemand de software verspreidt aan u onder de GPL en hij heeft een patentlicentie die zegt dat niemand hem gaat aanklagen, dat de patenthouder hem niet zal aanklagen als hij de software distribueert, maar u, als u de software distribueert mogelijk door dezelfde patenthouder aangeklaagd kan worden. In feite kunnen we het ons voorstellen dat de patenthouder rondgaat en iedereen de hele tijd gaat bedreigen.

Dat zou een slechte zaak zijn omdat dat zou betekenen dat de vrijheden niet werkelijk daar zouden zijn. Deze ene distributeur kan genieten van de vrijheden en hij wordt geacht uw vrijheid te respecteren maar hij zou voordeel kunnen halen uit het feit dat de patenthouder u gaat aanklagen als u dat probeert. Dus het is een soort collusie tussen twee bedrijven om uw vrijheid tot veinzerij te maken. Dus GPL versie drie zegt dat als hij bewust vertrouwt op een patentlicentie voor zijn eigen recht om dit te distribueren, zonder aangeklaagd te worden voor patentovertreding, hij er zorg voor moet dragen dat u ook beschermd wordt. Hij moet zijn licentie zodanig bespreken zodat het alles behelst dat geïmpliceerd wordt door het uitgeven van zijn versie wat inhoudt dat u de applicatie kan wijzigen, uitgeven enzovoort ...

Hoewel, er is hier een subtiliteit. De grote bedrijven hebben blanket cross-licenties gemaakt. IBM en Microsoft hebben zeker een blanket patent cross-licentie voor alle patenten die ze hebben en ooit zullen hebben, en IBM weet zelfs niet hoever de Microsoft patenten reiken en IBM heeft een van deze met ieder andere groot bedrijf dat nauw betrokken is met computers en software.

Dus IBM heeft patentlicenties voor een hoop dingen waarvan zij het niet weten. Dus het resultaat is dat zij een patent zouden kunnen hebben dat hen veilig stelt en zij weten het niet. Dus, zeiden we dat het niet eerlijk is om hen in een nadeligere positie te zetten dan u zou zijn alleen maar omdat zij een blanket cross-licentie hebben en iemand anders is expliciet een licentie aan het bespreken, dus we zeiden, ok, het is alleen toepasbaar als u bewust vertrouwd op een patentlicentie. Dus als IBM een patentlicentie heeft als onderdeel van een blanket cross-licentie en dit niet weet, dan is het niet toepasbaar op hen, maar als zij erachter komen dat dit probleem zich voordoet en zij hebben een patentlicentie, dan moeten zij iets doen. IBM lijkt dit niet erg leuk vinden.

[sectie: Softwarepatenten deel 2, nauwgezette vergelding]

In ieder geval. Er is nog meer over het behandelen van softwarepatenten. We zijn bezorgd over het geval waarin iemand een onder de GPL vallende applicatie modificeert en nooit uitgeeft [de applicatie]. Als hij het uitgeeft, dan geeft hij de patentlicentietoewijzing aan alle gebruikers. Dus dan zal er geen probleem zijn, maar wat als hij nooit de applicatie uitgeeft maar die enkel draait op zijn webserver?

Dan gaat hij de patentlicentietoewijzing aan niemand geven. Dus hij zou kunnen zeggen "Ik modificeerde deze GPL applicatie om deze taak uit te voeren, en als u uw eigen applicatie schrijft om dit te doen, u schrijft uw eigen broncode om deze taak te doen, klaag ik u aan voor patent overtreding". Dus, u kan zeggen dat hij op dat punt zijn rechten verliest om kopieën te maken en om de applicatie te wijzigen enzovoort. Dus fundamenteel, voor bedrijfsdoeleinden, zijn zijn gebruiken onhoudbaar. En op deze wijze, beschermen wij ons tegen die bedreiging.

Nu, zijn er veel andere Vrije Softwarelicenties die meerdere afwijkende softwarepatentvergeldingclausules hebben. Sommige van hen zijn ontworpen om alleen te vergelden tegen agressie. Sommige van hen zijn geschreven voor één bedrijf en vergelden soms alle aanklachten tegen dat bedrijf. Dat is geen goede zaak. Veronderstel, bijvoorbeeld, dat Bedrijf A een applicatie uitbrengt dat zegt dat de licentie eindigt als je Bedrijf A aanklaagt voor patentovertreding. Goed dat lijkt misschien redelijk omdat iemand aanklagen voor softwarepatentovertreding altijd een slechte zaak is, maar stel Bedrijf A heeft een hoop patenten en gaat rond om iedereen aan te klagen, dus stel Bedrijf A klaagt Bedrijf B aan voor patentovertreding. Wat Bedrijf B dan wil doen is Bedrijf A aanklagen. Bedrijf A is de agressor en Bedrijf B is vergeldend, dus wanneer B vergeldt, verliest B haar rechten om die applicatie te gebruiken omdat de licentie van de applicatie zegt dat als je Bedrijf A aanklaagt je alle rechten verliest om deze applicatie te gebruiken. Dus wat dit betekent is dat het vergelden van vergelding is, zo steunt het eigenlijk agressie door Bedrijf A.

In ieder geval hebben we naar de verschillende soorten vergeldingsclausules gekeken en hebben we besloten dat we geen van hen in de GNU GPL willen stoppen, op een uitzondering na die ik vijf minuten geleden voor u heb beschreven. Degene die erg beperkt is in het geval waarbij iemand gepatenteerde wijzigingen maakt en deze niet uitbrengt. Maar er is een manier dat andere vergeldingsclausules voor patenten in applicaties gevoegd kunnen worden die onder de GPL versie drie vallen en dit brengt ons bij het derde hoofdgebied van wijzigingen en dat is toegenomen compatibiliteit met andere licenties.

[sectie: Derde hoofdwijziging: licentiecompatibiliteit]

Allereerst: wat betekent compatibiliteit?

Stel we hebben twee of drie applicaties en ieder heeft zijn eigen licentie en u wilt ze samenvoegen of onderling verbinden. Kunt u dat doen? Goed, elk van deze licenties zou een voorwaarde kunnen maken over de combinatie. Dus, de vraag is: is er een weg om aan beide licenties tegelijkertijd te voldoen? Als er een is, dan zijn de licentie verenigbaar, u kunt de combinatie maken omdat er een manier is om de combinatie een licentie te geven die beide aan beide licenties voldoen.

Maar als er geen manier is voor een licentie van de combinatie, zodanig dat aan beide licenties kan worden voldaan, dan kan de combinatie niet worden uitgegeven. Dat betekent dat de licenties niet verenigbaar zijn.

Nu, licentie incompatibiliteit is een feit van het leven. Er zijn altijd niet verenigbare Vrije Software licenties geweest. Ik zou zeggen de meeste schitterende incompatibiliteit betreft de licentie van TeX, die niet verenigbaar met zichzelf is.

[gelach]

Als u twee applicaties heeft die zijn uitgegeven onder de licentie van Tex, dan kunnen ze helemaal niet samengevoegd worden. De reden is dat de licentie van TeX zegt dat de enige manier dat u de gewijzigde versie kan verspreiden is door het te verspreiden met het originele plus een wijzigingenbestand – een patch bestand.

Dus denk er eens over, u heeft deze twee applicaties beide uitgegeven op deze manier en u wilt ze samenvoegen. Hoe gaat u deze samengevoegde versie verspreiden? Goed, deze applicatie zegt dat u deze applicatie plus het wijzigingenbestand moet verspreiden, maar de andere applicatie zegt dat het deze specifieke applicatie moet zijn plus een wijzigingenbestand. Het kan niet beide tegelijkertijd, dus de licentie van TeX is niet verenigbaar met zichzelf.

De GNU GPL is een copyleft licentie, de licentie zegt als u een gewijzigde versie uitbrengt dan moet dit onder exact dezelfde licentie. Het resultaat is dat, over het algemeen, twee verschillende copyleft licenties niet verenigbaar zijn. Ieder zegt dat de gewijzigde versie onder zijn licentie moet vallen, de ander zegt, nee, de gewijzigde versie moet onder deze licentie vallen. Als de twee licenties verschillend zijn, kan de gewijzigde versie niet onder beide tegelijk vallen. Als het onder de ene valt, dan is het niet onder de andere.

Dus, twee verschillende copyleft licenties zijn, in het algemeen, niet verenigbaar. Maar in de GPL versie drie hebben we een techniek geprobeerd waarmee we dachten de GPL meer verenigbaar te maken met andere licenties. Nu, de GPL versie drie is verenigbaar met sommige licenties. Namelijk, eenvoudige tolerante licenties. Dingen zoals de X11 licentie, de herziene BSD licentie, en enkele andere belangrijke Vrije Software licenties zijn eenvoudige, tolerante Vrije Software licenties.

Nu, de reden dat ze verenigbaar zijn met de GPL is omdat zij geen enkele voorwaarden stellen die inconsistent zijn met de GPL. Je kan de GPL nemen en het boven op die licenties leggen en die licenties maken geen bezwaar, omdat ze tolerant zijn.

En er is een andere klasse van licenties die verenigbaar zijn met de GPL versie twee, dit zijn de scheidende dubbele licenties. Een typisch voorbeeld is de licentie van PERL. Het zegt "je kan dit onder GNU GPL of de artistieke licentie gebruiken". Dit is een scheiding tussen twee licenties. A of B. En omdat de GNU GPL een optie is, is de licentie van PERL verenigbaar met de GNU GPL.

Dus, enkele andere Vrije Softwarelicenties zijn verenigbaar met de GPL versie twee. Er zijn velen die dit niet zijn omdat zij andere voorwaarden stellen die niet in de GPL zitten en aangezien de GPL versie twee niet toestaat welke voorwaarden dan ook toe te voegen, is iedere licentie die voorwaarden stelt die niet in de GNU GPL voorkomen niet verenigbaar met GNU GPL versie twee.

Dus, wat we gedaan hebben in het ontwerp van de GPL versie drie is dat we gezegd hebben dat er een specifieke lijst van bepaalde voorwaarden is die u kunt toevoegen. En onder deze zitten sommige nogal onbelangrijke voorwaarden waarvan we denken dat u ze sowieso kan toevoegen, het is als zeggen "Mijn licentie moet bewaard blijven", "mijn verklaring inzake auteursrecht moet worden bewaard", dat doet geen kwaad. En voorwaarden zoals "u moet op een of andere manier aangeven dat het een gewijzigde versie betreft". De GPL heeft altijd vereist dat u op een gewijzigde versie wees maar het doet dit op één bijzondere manier. Maar u kon tekst toevoegen met andere vereisten om wijzigingen bekend te maken en GPL versie drie zegt dat het verenigbaar is. Het keurt dat goed.

En, een ander bepaald soort voorwaarde is de clausules van de patentvergelding. Binnen een bepaalde reikwijdte, degene die niet onderworpen zijn aan misbruiken, hebben wij zeer zorgvuldig moeten werken om een beschrijving van die voorwaarden van de patentsvergelding te ontwerpen die geen agressie steunen, en dat zijn degenen die wij hebben toegelaten.

En uiteindelijk, staan we de “Affero” voorwaarde toe. De Affero voorwaarde wordt gevonden in de Affero General Public Licence, de Affero GPL. De Affero GPL is als de GNU GPL versie twee maar heeft één andere voorwaarde, en dat is, als u de applicatie op een publiek toegankelijke website plaatst, u de broncode van uw versie moet vrijgeven.

Dit is een voorwaarde betreffende openbaar gebruik van een applicatie. Dus, dat is één soort van voorwaarde die toegevoegd kan worden. Het zit niet in de GPL versie drie zelf maar kan worden toegevoegd.

[sectie: Hoe de toevoegbare voorwaarden beperkt zijn ]

Laat ik iets duidelijk maken. U kunt niet zomaar de bestaande GPL versie drie tekst nemen en additionele voorwaarden toevoegen. Wat u kunt doen is uw eigen tekst schrijven met voorwaarden door u geplaatst op uw eigen code, of toevoegen aan de tekst van iemand anders die deze voorwaarden, door hem geplaatst, op zijn code, en wanneer het ingevoegd is, gelden deze voorwaarden alleen op de broncode waarop ze zijn toegepast. Dus ze verspreiden niet echt naar de rest van de applicatie. Als u de gehele applicatie gebruikt, inclusief dat gedeelte, dan moet u aan de voorwaarden voldoen voor dat gedeelte. Maar ze blijven bij dat gedeelte, dus als u dat gedeelte verwijderd ...

[Vanaf hier en verder, batterij en geheugen beperkingen verhinderen dat de opname voltooid wordt]

Vragen en antwoorden sessie

Q1:Is de GPLv3 toepasbaar op documentatie en/of verenigbaar met de GNU Free Documentation Licence?

Richard Stallman: De twee licenties zijn onverenigbaar, maar ze zijn maar geheel onverenigbaar. Het zijn twee erg verschillende copyleft licenties en twee verschillende copyleft licenties zullen altijd onverenigbaar zijn. De GNU GPL heeft voorwaarden die extreem ongemakkelijk zijn voor iemand die een boek wilt publiceren zoals handboeken. Dus, het is niet een goed idee om de GNU GPL te gebruiken voor handboeken. Dus, ik ontwikkelde een verschillende licentie voor handboeken, een licentie die ik specifiek ontwikkelde met het idee om commerciële bedrijven aan te moedigen het te gebruiken voor hun handboeken. Ik stopte er bepaalde eigenschappen in waarvan ik hoopte dat ze het gemakkelijker maakten om winst te maken met verkoop van deze copyleft handboeken en een andere speciale eigenschap die bedoeld is om het comfortabeler te maken een document met standaarden uit te geven onder deze licentie.

Er is een speciale sectie genaamd de "goedkeuring" sectie dat kan zeggen "Dit is de officiële Foobar standaard" en iedereen die een gemodificeerde versie van het document maakt moet dat gedeelte verwijderen, dus het zal niet zeggen dat dit een officiële versie van de standaard is.

En u kunt dat samenvoegen met een invariante sectie zeggende "als u geen sectie ziet die zegt dat dit een officiële versie van de standaard is, dan is het er geen". En dus, als het uw doel is om zeker te stellen dat iedereen weet of uw boek een officiële versie van de standaard bevat, zal dit het doen. Nu wordt er gezegd dat het echte doel achter het publiceren van standaarden van de meeste standaardenorganisaties is om geld eraan te verdienen, dus ze weigeren volledig om samen te werken, maar we willen dat het mogelijk is voor hen om samen te werken zodat we ze onder druk kunnen zetten om samen te werken, en de GNU Free Documentation Licentie doet dat..

Dus deze dingen zijn incompatibel met de GPL.

Q2: Het lijkt erop dat de Affero clausule duidelijk ontworpen is om mensen te beschermen die software gebruiken middels hun browser....

Richard Stallman: Nee dat is niet waar, maar ga verder. Dat was niet onze bedoeling. Ik zal het later uitleggen maar we zullen kijken naar uw vraag en dan zal ik het uitleggen..

Q2b: Ok, mijn vraag welk misschien gebaseerd is op valse veronderstellingen, is: waarom was het besluit genomen om de Affero clausule als een optie te houden?

Richard Stallman: We willen dat soort wijzigingen niet toevoegen aan alle bestaande, onder GPL vallende, applicaties. Sommige mensen willen dat niet. We overwogen om deze eigenschap in GPL te stoppen maar we besloten dat het alleen actief zou zijn als de applicatie iets doet om het te activeren. En dan realiseerde ik me dat als u manieren wil overwegen om dit te activeren, deze manier net zo goed is als ieder ander.

In elk geval, dit is niet echt een zaak van de gebruiker beschermen die dingen doet middels een browser. Het gaat daar werkelijk niet over, het gaat over Persoon A schrijft een onder GPL vallende applicatie voor gebruik in websites, en publiceert het, en Iemand B maakt wijzigingen en gebruikt ze op zijn website en ziet geen reden om ze ooit vrij te geven omdat hij in plaats daarvan de rechten verkoopt om het te gebruiken door middel van zijn website. Dan, ontwikkelaar A vindt dat hij heeft gewerkt aan een nadeel. Iedere keer hij een wijziging maakt, B kan ze krijgen, maar iedere keer B wijzigingen maakt, kan A ze niet krijgen. Dus, op deze manier, als A vrijgeeft onder een Affero GPL dan moet B zijn wijzigingen publiceren omdat hij publiek toegankelijk gebruik verstrekt.

Dus dat verwijdert het probleem.

Nu, de kwestie die u ter sprake bracht is een echt probleem, maar toch een ander soort probleem. Ziet u, we proberen het zeker te maken dat u de vrijheid heeft om de applicatie te wijzigen, verspreiden en te draaien zoals u dat wenst, maar het moet uw kopie zijn. We willen u niet de vrijheid geven iemand anders zijn kopie te wijzigen, omdat hij degene is die wordt verondersteld controle te hebben over zijn kopie. In feite, is dit niet een zaak van wat de GPL zegt, het is een feit van het leven, het kan niet voorkomen worden. Als u niet een eigen kopie van de applicatie bezit, heeft u geen controle. Iemand anders kan een kopie voor u bezitten, u kan misschien gebruik maken van een timesharing dienst, en ...

[de opname is weer onderbroken]

Q3: [Niet opgenomen, maar de vraag was over samenwerking met de Open Source Initiative]

De Vrije Softwarebeweging, die ik oprichtte in 1983, richt zich op vrijheid en gemeenschap, op rechten van de mens voor softwaregebruikers. "Open source", opgericht in 1998, als een manier om te stoppen met praten over die dingen. Om ze te verzwijgen, te begraven, uit het zicht van de mensen te plaatsen. Dus ze praten over de praktische voordelen van het gebruik van de software. Goed, ik praat ook over de praktische voordelen in mijn toespraken. Dus dit is wat ik zeg [Stallman tekent een grote cirkel met zijn handen], en dit is wat zij zeggen [Stallman tekent een kleine cirkel met zijn handen binnen de eerste cirkel] – behalve dat zij meer in de diepte gaan, en dat is nuttig, weet u. Het duidelijk maken aan ondernemingen dat zij sommige praktische voordelen halen uit het vrijgeven van hun software onder, meestal, een Vrije Software licentie, dat is nuttig, maar het punt is het is nog steeds een meer oppervlakkig onderdeel van de kwestie.

Dus ze zeggen nog steeds dat ze willen samenwerken, en ze wensen dat we zouden samenwerken door te vergeten wat wij als het meest belangrijk beschouwen en bij hun aansluiten in het zeggen van alleen het oppervlakkige gedeelte. Dit is de manier waarop Eric Raymond het neerzet, hij is erg slim in het ons vragen om het meest belangrijke te verlaten en het laten lijken alsof hij de enige is die redelijk is.

Q4: [niet hoorbaar maar hij merkt op "de creative commons licentie"]

Richard Stallman: Er is geen.

Q4b: Er is geen?

Richard Stallman: Er is niet zoiets als "de Creative Commons licentie".

Q4c:Niet voor software

Richard Stallman: Er is niet zoiets.

[gelach]

En de reden dat ik op deze manier reageer is dat deze fout zeer algemeen is.

[De opname is opnieuw onderbroken, Stallman gaat door en legt uit dat er vele Creative Common licenties zijn, en sommige zijn vrij en sommige zijn niet vrij, dus de "Create Commons" label geeft niets betekenisvol aan in relatie tot vrijheid.]

Q5, door Michael Tiemann, President van Open Source Initiative: Over een vraag die u eerder gesteld werd over Eric Raymond, Ik wil op een feit wijzen dat terwijl Eric Raymond vroeger de president van OSI was, hij dat niet langer meer is.

Eric, spreekt wel voor zichzelf, maar minder en minder voor de OSI. Ik wil ook graag ophelderen dat ik, als de president van OSI, altijd de GPL ondersteunt heb als de modellicentie voor de ontwikkelaars. De licentie is de enige licentie waaronder ik werk heb uitgegeven naast de LGPL voor mijn eigen programmeerwerk.

Ik herken uw positie, dat is om te zeggen dat als ik niet vooral over vrijheden praat, dat ik ze dan begraaf, maar zelf denk ik daar anders over...

Richard Stallman: Goed, u zou iets kunnen doen in het midden. Er zijn dingen in het midden. Toen Eric Raymond president was van OSI, kon ik zijn intenties om te praten over vrijheid te begraven erg duidelijk doorzien. En er zijn anderen die praten over "open source" maar die klaarblijkelijk proberen om softwarevrijheid te begraven. Dat impliceert niet dat iedereen die de term gebruikt... wat waar is over hun gebruik van de term is dat zij in het algemeen niet de aandacht voor vrijheid oproepen.

Q5b , Michael Tiemann: Goed, op deze conferentie wil ik wel ondersteunen dat wat u doet ongelofelijk waardevol is en ik respecteer dat, bedankt.

Richard Stallman: Dank u.

Q6: [nauwelijks hoorbaar, de vraag is over het maken van officiële vertalingen van de GPL, en het publiekslid verdedigt het standpunt dat FSF de officiële vertalingen maakt omdat anders de rechtbanken hun eigen vertalingen maken dat met minder zorg zou kunnen gebeuren.]

Richard Stallman: Het gevaar met een officiële vertaling is, als we een fout maken, dat het een absolute ramp kan worden.

... en we kunnen geen Portugees lezen. Ik kan het niet en Eben Moglen kan het niet. En zelfs als we het kunnen, dan betekent het niet dat een van ons het begrijpt als een advocaat. Ziet u, als ik met hem werk tijdens het schrijven van GPL versie drie in het Engels dan kan ik kan zeggen "goed, dit is wat ik ervan denk" en hem vragen mij te vertellen of het werkelijk doet wat ik denk dat het doet

Op deze manier werken in andere talen zou veel moeilijker zijn, dus het produceren van de GPL in ieder andere taal zou veel moeilijker zijn dan dat we al reeds gedaan hebben en ik kan dit niet vertrouwen. Ik weet niet wie ik kan vertrouwen dit te doen. Ik ken juristen in verschillende landen die sterk de Vrije Software beweging ondersteunen, maar om hun dit toe te vertrouwen is een zo veel....vooral wanneer één fout dingen wereldwijd kan vernietigen.

Nu, Ik overweeg het idee dat we misschien vertalingen kunnen hebben die beperkt zouden zijn tot een land. Op zijn minst stelt dat bepaalde grenzen aan de hoeveelheid schade die een fout zou kunnen aanrichten.

Een ander iets dat ik inbeeldde – Ik had dit idee net vandaag – Ik weet niet of dit een goed idee is, we zouden vertalingen kunnen maken en zeggen "deze vertaling is alleen geldig voor een jaar tenzij het vernieuwd of vervangen is door een andere meer nauwkeurige vertaling". We kunnen dit niet doen met de GPL zelf. Als wij de GPL konden wijzigen en mensen forceren om over te stappen naar een nieuwe versie van de GPL, wij hun vrijheden zouden kunnen wegnemen, maar de Engelse versie van de GPL werkt niet op die manier. Eenmaal in het bezit van een applicatie onder versie X van de GPL, kan u het altijd gebruiken onder versie X van de GPL, voor altijd. Dus, zolang dat waar blijft, is het misschien OK dat vertalingen herzien kunnen worden, zodat als er een fout is gemaakt in de vertaling, wij het misschien kunnen repareren. Ik weet niet of dit werkelijk acceptabel is omdat de echte Engelse versie niet herzienbaar is, maar ik ben niet overtuigd of dit argument sterk genoeg is. Ik moet hierover spreken met anderen.

Q6b: Dat is makkelijk voor u omdat u in een Engels sprekend land woont, maar in Brazilië waar een andere taal is

Richard Stallman: Ik ben het met u eens maar dat is niet het punt. De redenen waarom het goed zou zijn om vertalingen te hebben zijn voor de hand liggend. Het punt is: kunnen we het gevaar kwijt raken?

Dus dit idee dat ik vandaag had zou een acceptabele manier kunnen zijn om het gevaar kwijt te raken, en als dat zo is, zullen we vertalingen hebben.

Q7: [onhoorbaar]

Richard Stallman: ...en als sommige applicaties in een set Tivoïsatie toestaan, dan kunnen ze Tivoïseren, dus als genoeg belangrijke applicatie verplaatsen naar deGPL versie drie, zal Tivoïsatie praktisch gezien niet haalbaar is.

Natuurlijk, dit is afhankelijk van het veranderen naar GPL versie 3 van die applicaties.

Q7b: [onhoorbaar]

Richard Stallman: Ah, nee, maar het punt is dat die dingen verouderd zullen zijn, en op een bepaald moment is het niet meer nuttig om ze te gebruiken. Ze zijn geen redelijk optie omdat de code zolang is vrijgegeven

[De opname houdt ermee op]