FSFE Achtergrondinformatie

DIS-29500: Al verworpen voor men het gebruikt?

[ Ook beschikbaar als PDF (1.4M) (Engelse versie)]

Toen ECMA het MS-OOXML-formaat aan ISO voorlegde als ECMA-376 voor een versnelde goedkeuring (fast-track), hebben veel landen 1 de kritiek gegeven dat de standaard overlapt met de bestaande ISO-standaard ISO/IEC 26300:2006, het Open Document Format (ODF).

In hun antwoord van februari 2007 geeft ECMA toe dat MS-OOXML dezelfde doelen nastreeft om documenten, rekenbladen en presentaties voor te stellen dan de ISO/IEC 26300:2006 standaard. Maar ze zeggen er wel bij dat de standaard aan andere behoeften moet voldoen. Dit wordt verduidelijkt met ECMA's verklaring dat het expliciete doel voor de ontwikkeling van ECMA-376 het bewaren van bestaande eigenaardigheden uit Microsofts verouderde propriëtaire bestandsformaten was. Deze verklaring is opgenomen in het antwoord dat ECMA in januari 2008 gaf op de 113 opmerkingen2 die geformuleerd werden tijdens de stemming van 2 september 2007 en ook in hun 'proposed Disposition of Comments'op 14 januari 2008.

Aangezien het zogezegd 'bewaren van bestaande eigenaardigheden' als reden werd opgegeven voor het hele DIS-29500 ISO-proces, vindt de FSFE het echt de moeite om dit argument eens van dichtbij te bekijken.

'Het bewaren van bestaande eigenaardigheden is een betwistbare verantwoording voor het creëren van een internationale standaard. Het doel van standaardiseren is juist om enige consistentie te behouden en eigenaardigheden uit te sluiten, niet om ze te bewaren. Door het bewaren van deze eigenaardigheden als doel te stellen zal men in het beste geval goede documentatie krijgen van alle incompatibiliteiten. Toen duidelijk werd dat het documenteren van bestaande eigenaardigheden het hoofddoel is van DIS-29500 had men het hele proces onmiddelijk moeten stopzetten.

Analyses van DIS-29500 door de nationale standaardisatiebureaus brachten al vlug aan het licht dat er vaak verwezen wordt naar informatie uit verouderde propriëtaire bestandsformaten, maar de specificaties van deze formaten ontbreekt. Dus alhoewel het bewaren van bestaande eigenaardigheden werd genoemd als een belangrijk doel voor het ontwikkelen van deze standaard, ontbreekt deze informatie in de meer dan 6000 pagina's tellende specificatie.

Microsoft heeft onlangs haar verouderde bestandsformaten opgegeven. Als onderdeel van hun antwoord op de opmerkingen over het DIS-29500-proces heeft Microsoft kort voor de BRM ook aangekondigd om deze formaten beschikbaar te stellen onder de Open Specification Promise. Alhoewel er veel te weinig tijd zal zijn voor het analyseren van de duidelijkheid, de kwaliteit en de betrouwbaarheid van de documentatie voor het starten van de BRM, zal Microsoft het toch verkopen als een afdoend antwoord op de kritiek van de ontbrekende specificaties in de DIS-29500. Het zou wat voortvarend zijn van de nationale bureaus om een blind vertrouwen te hebben in deze toevoegingen. In het bijzonder omdat de publicatie ervan zal gebeuren buiten het ISO-bestel en onderhevig zal zijn aan alle juridische problemen rond de Open Specification Promise.

Tegelijkertijd behandelt ECMA hetzelfde thema ook in Antwoord 34 van haar 'proposed Disposition of Comments', waar ze alle verwijzingen naar bestaande eigenaardigheden verwijdert uit de specificaties en ze in een nieuw te creëren annex plaatst voor verouderde informatie. Door deze informatie uit DIS-29500 te halen, voldoet deze specificatie niet langer aan het ontwikkeldoel van de MS-OOXML-standaard. De hele specifatie wordt daardoor volledig nutteloos.

Analyses hadden vroeger al aangetoond dat MS-OOXML dezelfde functionaliteiten omvat als ISO/IEC 26300:2006 en dus feitelijk overbodig is. Het was ECMA die er op aan drong om het documenteren van verouderde eigenaardigheden als voldoende grote reden te beschouwen voor ISO om haar eigen goede praktijken en toekomstgerichte standaardisatie te negeren. Maar zelfs volgens ECMA's eigen criteria is de verantwoording voor DIS-29500 helemaal achterhaald.

Kort samengevat: Antwoord 34 van de 'proposed Disposition of Comments' spreekt Antwoord 31, waar men het bewaren van eigenaardigheden nog als primair ontwikkeldoel voorstelde, helemaal tegen. Volgens dezelfde redenering maakt het ook ECMA's antwoord van februari 2007 ongeldig.

Geen implementatie van DIS-29500

Aangezien men de standaardisatie van DIS-29500 niet kan verantwoorden zou de goedkeuring ervan de concurrenten in de IT-sector onnodig op kosten jagen. Dit zou de prijzen voor de eindgebruikers opnieuw kunstmatig verhogen.

DIS-29500 is eigenlijk een poging om het huidige standaard bestandsformaat van Microsoft te beschrijven. Het voortdurende standaardisatieproces resulteert echter in steeds meer wijzigingen aan die beschrijving. Aangezien de implementatie van dit formaat al een tijdje verkocht wordt zou de update van de standaard met de reeds voorgestelde verbeteringen ertoe leiden dat de bestanden die geschreven worden met de huidige versie van Microsoft office, niet compatibel zullen zijn met de versie die volgend jaar zal verschijnen. Microsoft heeft dit tijdens de internationale studiefase altijd als een argument tegen veranderingen aangevoerd.

Aangezien de 'proposed Disposition of Comments' meer dan 2000 pagina's telt en Microsoft de enige parij is die commercieel belang heeft bij DIS-29500, is het heel waarschijnlijk dat er aanzienlijke verschillen zullen bestaan tussen DIS-29500 en de MS-OOXML-implementie ervan. Desondanks zal deze laatste door Microsoft een implementatie van DIS-29500 genoemd worden.

Het controleren van deze laatste claim en van de betrouwbaarheid van de weggeschreven data ten opzichte van DIS-29500 zal een zuur kostelijke oefening worden voor alle gebruikers van MS-OOXML. Aangezien er maar één zogenaamd volledige implementatie beschikbaar is, zullen gebruikers hun binaire bestanden heel zorgvuldig moeten vergelijken met de DIS-29500 specifaties als ze de betrouwbaarheid van hun data willen verifiëren.

Microsoft en ECMA gebruiken deze strategie reeds in hun antwoorden op de kritiek door een lijst van programma's die compatibiliteit zoeken met Microsoft Office 2007 voor te stellen als implementaties van DIS-29500. Zelfs programma's die niet gemaakt worden door onderaannemers van Microsoft gebruiken DIS-29500 als richtlijn om een implementatie te maken van het huidige Microsoft bestandformaat, maar het programma dat ze gebruiken als benchmark voor hun bestanden is geen betrouwbare implementatie van DIS-29500. De bestanden zijn dus alleen binair compatibel met Microsoft Office 2007.

Men dient er hier op te wijzen dat een gelijkaardige situatie nooit kan voorkomen met ISO/IEC 26300:2006 (ODF) aangezien er al verschillende onafhankelijke implementaties van deze specificaties bestaan. Bestanden die geschreven worden door één van deze implementaties moeten gelezen kunnen worden door de anderen, anders is er een probleem met de betrouwbaarheid van ten minste één van de programma's. Aangezien er een brede waaier van toepassingen zijn en tevens een grote grote groep gebruikers van ODF, zullen incompatibiliteiten snel en makkelijk ontdekt worden. Een brede basis van gebruikers en implementaties is de beste garantie tegen het sluipende gevaar van lock-in

Herinner ECMA-234?

De markt heeft geen behoefte aan ECMA-376, de specificaties leveren niet het beoogde doel om bestaande eigenaardigheden te bewaren en Microsoft heeft er zich ook niet toe verbonden om de uitkomst van het DIS-29500-proces voor een substantiële tijd betrouwbaar te implementeren. Herinnert iemand zich ECMA-234 nog? De "Application Programming Interface for Windows (APIW)".

Deze ECMA-standaard werd ook voorgesteld als een standaardisatie voor het Windows besturingssysteem en er werden gelijkaardige beloften over gemaakt dan vandaag bij ECMA-376. Korte tijd na de aanvaarding van de standaard, werd ECMA-234 afgevoerd met de lancering van Windows 95. Dit besturingssysteem negeerde volledig het bestaan van ECMA-234. Microsoft's beslissingen rond dit product maakten ECMA-234 zinloos en maakte van heel de specificatie een berg verloren tijd en moeite. Zonder een bindend engagement van Microsoft om de uiteindelijke DIS-29500 standaard te implementeren, zal het huidige proces ongetwijfeld dezelfde weg opgaan.

Het lijkt alsof ISO, zijn nationale standaardisatiebureaus en honderden specialisten in standaarden van over de hele wereld gebruikt worden in een eerder kostelijke marketingoefening rond één produkt. Men kan zich afvragen of ISO het moet toelaten om op zo'n manier gebruikt te worden.

Als het de gewoonte wordt om standaardisatie aan te vragen voor het promotioneel effect en men die standaard daarna negeert, zou ISO wel eens afgevoerd kunnen worden in de wereld van de informatie- en communicatietechnologie.

FSFE vindt dit laatste een te grote prijs die betaald zou moeten worden voor een goedkeuring van DIS-29500.

Aanvullende informatie

[1] Australië, Canada, Denemarken, Frankrijk, Duitsland, Japan, Kenia, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Zweden, Singapore en het Verenigd Koninkrijk

[2] BR-0002, CL-0057, CL-0058, CL-0059, CL-0060, CL-0061, CL-0062, CL-0063, CL-0064, CL-0065, CL-0066, CL-0067, CL-0068, CL-0069, CL-0070, CL-0071, CL-0073, CL-0074, CL-0075, CL-0076, CL-0077, CL-0078, CL-0079, CL-0080, CL-0081, CL-0082, CL-0083, CL-0084, CL-0085, CL-0086, CL-0087, CL-0089, CL-0090, CO-0081, CO-0082, DE-0114, DK-0004, DK-0005, GB-0136, GB-0137, GB-0138, GB-0140, GB-0141, GB-0142, GB-0143, GB-0144, GB-0145, GB-0146, GB-0147, GB-0148, GB-0149, GB-0150, GB-0151, GB-0152, GB-0153, GB-0154, GB-0155, GB-0156, GB-0157, GB-0158, GB-0159, GB-0160, GB-0161, GB-0162, GB-0163, GB-0164, GB-0165, GB-0166, GB-0167, GB-0168, GB-0169, GB-0170, GR-0094, GR-0095, IR-0008, IR-0010, IR-0011, NZ-0015, NZ-0016, NZ-0017, NZ-0018, NZ-0019, NZ-0020, NZ-0021, NZ-0022, NZ-0023, NZ-0024, NZ-0025, NZ-0026, NZ-0027, NZ-0028, NZ-0029, NZ-0031, NZ-0032, NZ-0033, NZ-0034, NZ-0035, NZ-0036, NZ-0037, NZ-0038, NZ-0039, NZ-0040, NZ-0041, NZ-0042, NZ-0043, NZ-0044, NZ-0045, NZ-0046, NZ-0047, NZ-0048, US-0096, US-0097, US-0098